(Η Μεγάλη Χίμαιρα)
Δανείστηκα (στο πνεύμα των ημερών) τον τίτλο της σπουδαίας ταινίας του Jean Renoir, διότι παρατηρώ γύρω μου σε πολύ μεγάλο βαθμό να επικρατεί μία illusion (χίμαιρα) ή τουλάχιστον μπορεί να είναι η δική μου οπτασία…
Γνωρίζετε πως είμαι εντελώς μέσα στην αγορά και μάλιστα σε έναν πρακτικά κατεστραμμένο τομέα της και υφίσταμαι βαρύτατες συνέπειες προσωπικά όπως και πολλές δεκάδες χιλιάδες άλλοι επαγγελματίες και επιχειρηματίες… (και παρακαλώ πολύ ούτε να διανοηθείτε πως ομιλώ εκ του ασφαλούς)…
Ωστόσο συζητώντας με πάρα πολλούς φίλους και γνωστούς διακρίνω δύο κυρίαρχες τάσεις:
Η μία είναι πως όλα ήταν χαμένα ούτως ή άλλως είτε τώρα είτε μετά και πως ας διαλυθούν για μία νέα αρχή και
Η άλλη είναι πως το παιγνίδι είχε λάβει μία ασθενική έστω θετική πορεία, η οποία ήταν πολύ σκληρή και επίπονη, αλλά τελικά καταστράφηκε ολοσχερώς και τώρα θα πρέπει να αγωνιστούμε πάλι, όχι από την αρχή, αλλά από πολύ πιο πίσω για να ανακάμψουμε…
Ποια η διαφορά των δύο εκδοχών;
Στην πρώτη περίπτωση η υποτιθέμενη “λύση” προέρχεται από τις καταστάσεις και τα γεγονότα ενώ στην δεύτερη από τους (ίδιους) τους ανθρώπους. Για να γίνω λίγο πιο σκληρός. Στην πρώτη περίπτωση χωρίς να κάνεις κάτι ο ίδιος θα προκύψουν οι νέες συνθήκες, ενώ στην δεύτερη περίπτωση απλά θα προστεθεί μία σοβαρή ακόμα επιβάρυνση προς τον δρόμο της ζωής.
Είναι σαν οι επιβάτες ενός πλοίου, οι οποίοι ΔΕΝ γνωρίζουν να κολυμπούν, να επιδιώκουν να ναυαγήσει προκειμένου να λυτρωθούν από την ναυτία και τις κακουχίες από την παρατεταμένη καταιγίδα… και να ξεκινήσουν μία… καινούργια αρχή… Χμ…
Δεν θα ήθελα να στενοχωρήσω κανέναν, αλλά αντιθέτως να κεντρίσω την προσοχή σας, διότι η “επόμενη ημέρα” (όποια και εάν είναι αυτή) θα είναι πολύ σκληρή και δεν θα λειτουργήσει όπως ενδεχομένως νομίζετε…
Σημ. Η φωτογραφία είναι χθεσινή και προέρχεται από τα ιστορικά βαρέλια ενός διαδρόμου του Αυτοκρατορικού κελαριού της Achaia Clauss… (Αληθινή Οπτασία)…
Αρχική Δημοσίευση: 9 Ιουλ. 2015
