Εάν ένα από τα παιδάκια, στα οποία ανήκει κάποιο από αυτά τα πανωφόρια φέρει ένα Νόμπελ στην Ελλάδα μετά από 30 χρόνια, τότε δεν θα χρειάζεται ποτέ κανένα δημοψήφισμα… (Από το Δημοτικό Σχολείο, στο οποίο ψήφισα σήμερα. Το ωραίο είναι πως αυτά τα παιδιά μάλλον είναι και το πιο… ξεχασιάρικα […]
Ημερήσια αρχεία: 18 Ιουλίου 2015
Μία από τις καλύτερες είτε επιθετικές είτε αμυντικές μεθόδους εγκλωβισμού του αντιπάλου είναι η μέθοδος μετατόπισης του προβλήματος, η οποία εξόχως ισχυροποιείται συνδυασμένη με την τακτική των παραδοχών. Ένα πρόβλημα, όταν τίθεται έχει κάποιο πολύ συγκεκριμένο θέμα, το οποίο είναι συνυφασμένο με τις χρονικές συνθήκες και τα τρέχοντα δεδομένα. Συνεπώς […]
Πριν από χρόνια σ’ ένα τμήμα της Ζούγκλας ξέσπασε ξηρασία. Δεν έχει σημασία πως ξεκίνησε. Πολλά ζώα κατηγόρησαν τους ελέφαντες πως κάνοντας μπάνιο στον μοναδικό ποταμό του έσκαψαν την κοίτη και του άλλαξαν την πορεία και στέρεψε. Άλλοι πάλι έλεγαν πως τα βουβάλια έγιναν τόσα πολλά (και λόγω μεγέθους) έπιναν […]
(Ανήκομεν εις την Δύσιν); Θα ήθελα να πιστεύω πως αυτά τα δύο παράξενα ονόματα αντηχούν κάπως θλιβερά στα αυτιά σας… Εάν τυχόν δεν τα έχετε ακούσει ποτέ άλλοτε ή εάν σας θυμίζουν κάτι αμυδρά, τότε θα ήταν ορθόν να μελετήσετε πάλι την ιστορία… Πρόκειται για δύο τοποθεσίες στις οποίες διεξήχθησαν […]
Τώρα τι μου ήρθε σήμερα να γράψω για αυτό το ζήτημα δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς… Ωστόσο όμως κάτι με κάνει να νοιώθω πως δεν είναι τόσο “μακρινά” κάποια γεγονότα και κάποιοι συσχετισμοί (όχι μόνο με την Ελλάδα, αλλά και με την Ευρώπη)… Τι ήταν αυτό, το οποίο οδήγησε […]
“Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης” Αυτή την απάντηση έδωσε ο ανδρείος Τρώας (και βασιλικός υιός) Έκτωρ στους οιωνοσκόπους της πατρίδος του όταν του διεμήνυσαν πως οι οιωνοί είναι άκρως αρνητικοί για την έκβαση της μονομαχίας του με τον Αχιλλέα. Ο Έκτωρ δεν τους άκουσε και ανταποκρίθηκε στην πρόκληση του […]
(επί των αναλύσεων και των προβλέψεων) “Τύχην νόμιζε” – Recognize fortune – (Να αναγνωρίζετε την τύχη) “Τύχην στέργε” – Be fond of fortune – (Να είστε λάτρης της τύχης) “Τύχη μη πίστευε” – Do not trust fortune -(Μην εμπιστεύεστε την τύχη) Ήδη από την αρχή της περιπέτειας με τα μνημόνια […]
Το πρωί της 2ας Οκτωβρίου του 1936 τέσσερεις στρατιές επαναστατών (φασιστών) συνέκλιναν προς την Μαδρίτη. Από τον Βορρά έρχονταν μοναρχικά στρατεύματα υπό τις διαταγές του στρατηγού Χουάν ντε Υάγκε, από τον Νότο Μαροκινοί, με επικεφαλής τον πεπειραμένο στρατηγό Χοσέ Βαρέλα και από τα Δυτικά δύο φάλαγγες της Αφρικανικής στρατιάς, διοικούμενες […]
Πριν από την μάχη των Καννών ο Αννίβας προχώρησε καβάλα στο άλογό του, μαζί με το επιτελείο του σε ένα ύψωμα απ’ όπου θα μπορούσε να βλέπει καλά τις Ρωμαϊκές θέσεις. Οι Ρωμαίοι ήσαν 87.280 και οι περισσότεροι πεζοί. Οι Καρχηδόνιοι ήσαν μονάχα 50.000 και το ένα πέμπτο ιππείς. Κάποιος […]
Το Borodino (Бородино́ – Μποροντινό) είναι ένα μικρό Ρωσικό χωριό λίγες δεκάδες χιλιόμετρα δυτικά της Μόσχας. Σε αυτό το μικρό σημείο στις 7 Σεπτεμβρίου του 1812 διεξήχθη η αιματηρότερη μάχη των Ναπολεοντείων πολέμων)… Ήταν μία κόλαση και μία μάχη πριν την Μόσχα… Ωστόσο δεν ήταν αποφασιστική. Ο Ναπολέων νίκησε, αλλά […]
Ίσως σας φανεί παράξενο την ημέρα των γενεθλίων μου, την επέτειο της πιο σημαντικής ημέρας ενός ανθρώπου, το δώρο μου να είναι η φωτογραφία ενός… μνήματος… Κι όμως… Είναι τόσο κοντά η γέννησις από τον θάνατο και ίσως η πιο σημαντική ημέρα για να του το υπενθυμίζει η ζωή αυτό, […]
Θυμάμαι μόλις είχε πεθάνει ο πατέρας μου τον Φεβρουάριο του 2001 ήλθε στην Πάτρα ένας πολύ καλός Αθηναϊκός θίασος για λίγες μόνο παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο αρχιτεκτονικής Ερνέστου Τσίλλερ. Η παράσταση είχε ως θέμα τον “Βυσσινόκηπο” του Άντων Τσέχωφ. Λόγω της όχι και καλύτερης διάθεσης μου θεώρησα πως θα μου […]
(Η Μεγάλη Χίμαιρα) Δανείστηκα (στο πνεύμα των ημερών) τον τίτλο της σπουδαίας ταινίας του Jean Renoir, διότι παρατηρώ γύρω μου σε πολύ μεγάλο βαθμό να επικρατεί μία illusion (χίμαιρα) ή τουλάχιστον μπορεί να είναι η δική μου οπτασία… Γνωρίζετε πως είμαι εντελώς μέσα στην αγορά και μάλιστα σε έναν πρακτικά […]
Από την πρώτη στιγμή θεώρησα και δημοσίως εξέφρασα την άποψή μου, πως ανεξαρτήτως οιεσδήποτε συνθηκών οι πιθανότητες να ΜΗΝ υπογραφεί συμφωνία είναι μία στο εκατομμύριο. Παρ’ όλες τις περιπλοκές, (όπως το περιβόητο δημοψήφισμα) και ασχέτως με το πώς μπορεί να ερμηνεύει ο κάθε ένας μας τα γεγονότα θεωρώ ότι ισχύει […]
“Οι οπλές του αλόγου ευωδίαζαν από το άρωμα των λουλουδιών, τα οποία ποδοπατούσαν”… Μία από τις απαιτήσεις προκειμένου να εισαχθεί κάποιος υποψήφιος στην διάσημη Ακαδημία ζωγραφικής του Hui Tsung (περ. 1000 στην Κίνα) ήταν να οπτικοποιήσει με την τέχνη του έναν στίχο από ένα ποίημα. Πως θα μπορούσατε άραγε να […]
www.youtube.com/watch?v=A0D4fHieW8o Χθες μελετώντας στιγμές της 7ης Τέχνης μου ήλθε στο μυαλό η διάσημη σκηνή του αισθησιακού χορού από την σπουδαία ταινία “Μητρόπολις” (Metropolis) του Fritz Lang του 1927… Σε αυτή τη σκηνή αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο το έκφυλο, ηδονικά αρρωστημένο, λάγνο και πρόστυχο βλέμμα των ματιών των (ανδρών) θεατών […]
(Ταλλεϋράνδος) Ο “Πρίγκηψ” της σύγχρονης Διπλωματίας Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ και κατά την Ελληνική Γραμματεία Ταλλεϋράνδος, το ήθος του οποίου έχει περιγραφεί πολύ εύστοχα από έναν δημοσιογράφο της εποχής του με την δήλωση: “Πούλησε τους πάντες και τα πάντα, εκτός από τη μάνα, η οποία τον γέννησε, κι αυτό μόνο και […]
Χαμένοι στο Τίποτα – Τι μας Ενώνει (Α΄ Μέρος)(Μία προκαταρκτική ανάλυση για την Ευρώπη της επόμενης ημέρας) 100 χρόνια είναι ένα μεγάλο διάστημα, αλλά είναι και μέσα στην ανθρώπινη κλίμακα της ζωής. Εάν ένας άνθρωπος σε μία Ευρωπαϊκή χώρα ζει 80-85 χρόνια μπορεί να έχει καθαρές μνήμες 70-75 ετών. Συνεπώς […]
Γνωρίζετε πότε συνέβαιναν οι περισσότεροι θάνατοι στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως; Να σας απαντήσω: κατά την διάρκεια των εορτών… Έφθαναν τα Χριστούγεννα και οι κρατούμενοι ασχέτως θρησκεύματος πίστευαν αφελώς πως το μαρτύριο θα τελειώσει και πως θα επέστρεφαν στα σπίτια τους. …. Καθώς βέβαια πλησίαζε ο καιρός και δεν υπήρχαν ενθαρρυντικά […]
Όταν ανήκεις σε μία οικογένεια, η οποία είτε δεν σου αρέσει είτε σε ταλαιπωρεί βαριά έχεις δύο επιλογές: Ή φεύγεις εντελώς και ανεξαρτητοποιείσαι ή μένεις και επιβάλλεσαι με την δύναμή σου. Όταν όμως η οικογένεια σου έχει με κάποιον πρωθύστερο τρόπο το δικό σου όνομα τότε η επιλογή σου είναι […]
Αυτό το σημείωμα το γράφω κυρίως για όσους ανήκουν στον τομέα της ελεύθερης οικονομίας και της αγοράς και έχουν αντέξει με πολύ πόνο έως τώρα, αλλά οι επόμενες 13 ημέρες δείχνουν εφιαλτικές και απροσπέλαστες… Όλοι οι κόποι όλων των προηγουμένων ετών τείνουν να εξανεμισθούν λίγο πριν το τέλος (;) ή […]
-όπως The Bostonians (Οι Βοστωνέζοι)- Όσοι ασχολούνται πραγματικά με τις διαπραγματεύσεις και ειδικά σε οικονομικά θέματα μεγάλης εμβελείας γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ένα: Το καλύτερο σημάδι επίτευξης συμφωνίας είναι η πομπώδης αποχώρηση των διαπραγματευτών της πλευράς, η οποία χάνει, δηλώνοντας στομφωδώς μάλιστα πως αποχωρεί ή διακόπτει τις περαιτέρω συζητήσεις. Στις […]
(Η θλιβερή ονοματολογία) Έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι εξαιρετικά επιφυλακτικός όταν ακούω κάποιες “καινούργιες” λέξεις να αναδύονται ξαφνικά από το πουθενά και να γίνονται υποκριτικά αποδεκτές με φυσικότητα από τους υπολοίπους, ως εάν τις γνώριζαν από προηγουμένως . Μία πρόσφατη ήταν η λεγόμενη “αναδιάρθρωση” του χρέους. Η λέξη […]
Πριν από πολλά – πολλά χρόνια, την… αμαρτωλή δεκαετία του 80, όταν ήμουν ακόμα φοιτητής πήγαινα με τους γονείς μου από την Πελοπόννησο στην Στερεά μέσω του τότε μοναδικού μέσου του πορθμείου. Η γέφυρα ήταν τότε ένα θεωρητικό όνειρο. Δεν είμαι σίγουρος για τον λόγο του ταξιδιού, απλώς θυμάμαι ότι […]
(Υπηρέτησα τον Βασιλέα της Αγγλίας) Προφανώς δεν αναφέρομαι σε… εμένα, αλλά στον τίτλο μίας εξέχουσας Τσεχικής κινηματογραφικής ταινίας του 2006. Μία ταινία με πολύ χιούμορ, βάθος και εξαιρετική κινηματογράφηση, (από τις καλύτερες και απολαυστικότερες, τις οποίες έχω παρακολουθήσει). Την εν λόγω βραβευμένη ταινία την έχω δει δύο ή τρεις φορές […]
Σήμερα το απόγευμα, μετά από πολύ καιρό αποφάσισα να κάνω… απογευματινές διακοπές! Ψάχνοντας λοιπόν στην ομολογουμένως τεράστια βιβλιοθήκη του πατέρα μου (για το μόνο υλικό αγαθό για το οποίο νοιώθω υπερήφανος) ανακάλυψα στον τομέα των ταξιδιωτικών βιβλίων, τη συλλογή των ταξιδιωτικών εντυπώσεων του πολύ γνωστού και σπουδαίου δημοσιογράφου Κώστα Ουράνη. […]
Όταν περνώ από ένα πρατήριο καυσίμων στις παρυφές της Πάτρας δεν μπορώ να μην προσέξω τις τρεις όμοιες Mercedes 200 της σειράς W110, η οποία κατασκευάστηκε μεταξύ 1965-68… Δεν γνωρίζω την ακριβή χρονολογία τους, ούτε και το πώς βρέθηκαν εγκαταλελειμμένες εκεί. Σήμερα το πρωί σταμάτησα (ή μάλλον… το προγραμμάτισα να […]
Experience is what you get while looking for something else.“Εμπειρία είναι ότι αποκτάς, ενώ ψάχνεις για κάτι άλλο”. -Federico Fellini Σήμερα το πρωί ξεκίνησα να παρακολουθήσω την προγραμματισμένη ξενάγηση στην Achaia Clauss από την αγαπητή μου φίλη Tonia Rapti σε μία οργάνωση από την ομάδα των Patrinistas… Λοιπόν, έκανα… λάθος!Σήμερα […]
Η ταινία είχε όμως και μία άλλη… “παράσταση”. Μία σκηνική (πολύ) ευφάνταστη και δημιουργική παρουσία από τον πολυτάλαντο Γιώργο Μαρόπουλο… Μήπως επισκεφτήκατε ποτέ το εκκλησάκι, όπου αναπαύονται ο αρχικός ιδρυτής και οι επόμενοι ιδιοκτήτες μόνοι σας; Χάσατε όλη τη “σκηνή”! Μήπως περάσατε την πύλη χωρίς να μάθετε ποτέ τι είναι […]
Την Παλμύρα την είχε επισκεφθεί –και είχε γράψει επίσης- ο πατέρας μου ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας του 60…. Φυσικά πολλές φορές αναφερόταν σε αυτήν την πολιτεία και την ιστορία της… Στο απόσπασμα αυτού του χάρτη, αγορασμένου το 1961 στην Ιερουσαλήμ σύμφωνα με την τοποθεσία και ημερομηνία, την οποία […]
Όπως κατέβαινα το πρωί στο γραφείο μου από τα Υψηλά Αλώνια, πρόσεξα το ηλιακό ρολόι και σκεπτόμουν, πως λειτουργεί χωρίς κανέναν μηχανισμό παρά μόνον με την τεράστια φωτεινή ενέργεια του ηλίου… Τότε το παραλλήλισα με τα κενοτάφια… Πρέπει να πεθάνουν πάρα πολλοί, ώστε να ανεγερθεί ένα κενοτάφιο, στο οποίο δεν […]
Κάθε πρωί όταν ξεκινώ την ημέρα μου, προσπαθώ να υπερνικήσω τη γενική κατήφεια και απαισιοδοξία. Ειλικρινά καταναλώνω πολύ μεγάλη ενέργεια προκειμένου να… αμύνομαι (και όχι να προχωρώ)… Δεν λέω εάν έχει κάποιος δίκαιο ή άδικο… Μήπως δεν το καταλαβαίνω; Αλλά που οδηγεί αυτή η επανάληψη της γνωστής κατάστασης… Πείτε μου! […]
(Η κρυφή γοητεία της στέγης) Οι στέγες των παλαιών όμορφων κτηρίων της πόλης μας είναι από μόνες τους ένας ονειρεμένος μικρόκοσμος… Επειδή δεν μας δίνεται εύκολα η δυνατότητα να τις “περπατήσουμε” αγνοούμε πως αποτελούν ένα πολύπλοκο αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα όχι μόνο κάλυψης του κτηρίου αλλά και (κρυφών) διαμερισμάτων με πολλές λειτουργίες. […]
“400 προς 250,000” (0,16%) Μόλις 400 από τους 250,000 χρυσοθήρες, οι οποίοι μετέβησαν στο Κλόνταϊκ (στην Αλάσκα) προκειμένου να ανακαλύψουν φλέβες χρυσού πλούτισαν… Οι υπόλοιποι 249,600 επέστρεψαν πιο φτωχοί κι’ από φτωχοί (και όχι πάντα αρτιμελείς, λόγω κρυοπαγημάτων)… Ελπίζω να αντιλαμβάνεσθε τι εστί Κλόνταϊκ… “3 προς 3,400” (0,09%) Μόλις 3 […]
Τον τελευταίο καιρό μετά την Κυβερνητική αλλαγή παρατηρώ γύρω μου μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα αισιοδοξίας… όσοι με παρακολουθείτε στην Teucris και στο Facebook τα τελευταία χρόνια γνωρίζετε πολύ καλά τις απόψεις μου και πόσο θετική αντίληψη έχω. Ωστόσο έχω επανειλημμένως τονίσει πως η αισιοδοξία για να είναι πραγματικά ισχυρή κι ακλόνητη […]
Το γεφύρι της Πλάκας κατέρρευσε… Καθόλου περίεργο… Όταν ένα έργο παραμένει χωρίς συντήρηση δεν έχει ελπίδα. Ούτως η άλλως τα τεχνικά έργα κατασκευάζονται με κάποιο χρόνο ωφέλιμης ζωής (για το συγκεκριμένο γεφύρι είχε παρέλθει προ πολλού αυτός ο χρόνος) και επίσης για να αντέξουν την καταιγίδα του αιώνα ή τον […]