(ο τίτλος από φράση του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ)
Humphrey Bogart
Αυτή η υπερέκθεση στα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα και τα διάφορα σαχλο ριάλιτις (reality TV) δε νομίζω πως οδηγεί κάπου.
Είχα γράψει κάποτε πως στο πρώην γραφείο μου στο ισόγειο λειτουργούσε ένα μικροσκοπικό καφέ. Το εννοώ μικροσκοπικό. Κι όμως είχε την περισσότερη πελατεία από όλα τα υπόλοιπα της περιοχής. Και μιλάμε για το κεντρικότερο σημείο της Πάτρας, το οποίο έβριθε και βρίθει από καφέ.
Ούτε φανταιζί προσωπικό ούτε βιτρίνα ούτε τίποτα. Γνωρίζω όμως πως αγόραζε αυθεντική μάρκα καφέ και πως έψηνε στη χόβολη.
Γιατί;
Γιατί απλούστατα είχε τον καλύτερο καφέ. Τόσο απλό! Και ναι μεν θέλεις να καθίσεις σε κάποιο καλό σημείο μία ή περισσότερες φορές, αλλά τον καφέ στο γραφείο σου τον θέλεις όπως πρέπει.
Το ίδιο ισχύει και με τα προαναφερόμενα. Όσο καλές δημόσιες σχέσεις και να προωθείς, όσο καλύτερο προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα, όσες συμμετοχές σε τηλεοπτικές εκπομπές τύπου ριάλιτι την σταθερή επιτυχία δεν μπορείς να εξασφαλίσεις (υπάρχουν ίσως και κάποιες εξαιρέσεις ή κανένας προσοδοφόρος γάμος).
Είσαι κατά βάσιν το προϊόν και αυτό, το οποίο προσέχουν όλοι του χώρου είναι τα κέρδη τους μέσω εσού. Είσαι όπως λέμε trendy (του συρμού στην καθομιλουμένη). Trendy όμως δε σημαίνει πως είσαι και σταθερή αξία. Είσαι προϊόν της επικαιρότητας με ημερομηνία λήξεως. Λίγη δημοσιότητα, τίτλοι τύπου “η/ο τάδε απολαμβάνει τις διακοπές της/του”, φλας σε πάρτυ και εκδηλώσεις και στο τέλος… τίποτα!
Στον κόσμο μας η φήμη ισοδυναμεί με το ταλέντο (προφανώς δεν ισχύει, αλλά αυτό περνιέται) ενώ το ταλέντο δεν ισοδυναμεί κατ΄ ανάγκην με τη φήμη. Οι πολύ ταλαντούχοι άνθρωποι πολλές φορές κάνουν κακές επιλογές ή εξ΄ αιτίας κάποιου γ…νου νόμου του σύμπαντος τους κυνηγά η κακοτυχία.
Και τότε τι μπορείς να κάνεις; Να παραμείνεις ο εαυτός σου και να συνεχίσεις να εργάζεσαι και να δημιουργείς. Και σίγουρα όχι να ψάχνεις σε πάρτυ να συναντήσεις ανθρώπους.
