Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Ο Εγκλωβισμός των Μετρητών

(ισχύει για κάθε εποχή)

Ένα ερώτημα το οποίο μου έχει τεθεί πολύ συχνά αυτήν την περίοδο, αφορά το αν θα πρέπει κάποιος να επενδύσει σε ακίνητα ή να κρατήσει τα σπάνια μετρητά στην κατοχή του.

Δεν χρειάζεται να αναλωθώ σε περίπλοκες αναλύσεις, αφού όλοι γνωρίζουμε το σκεπτικό με το οποίο ανταποκρινόμαστε.

Συνεπώς θα υπεισέλθω στην ουσία του ζητήματος.

Η ψυχολογία της αγοράς αυτή τη στιγμή είναι η ακριβώς αντίθετη της εποχής του χρηματιστηρίου. Οι κερδίζοντες του χρηματιστηρίου τότε μετατράπηκαν σε εγκλωβισμένους. Η πορεία των γεγονότων έδειξε ξεκάθαρα πως εάν δεν δράσεις την κατάλληλη στιγμή τότε δεν έχει νόημα.

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Η φαινομενική αβεβαιότητα (; χμ) αδρανοποιεί τις όποιες προσπάθειες για δράση και επιπλέον απαξιώνει και την ισχύ των μετρητών. Μην απατάσθε!

Αδρανές χρήμα = Ανύπαρκτο χρήμα.

Υπάρχουν σαφώς οι ποσοτικοί προσδιορισμοί. Είναι το ίδιο να έχει κάποιος λχ 50,000 ευρώ μετρητά και το ίδιο να έχει 2 εκ. ευρώ;

Φυσικά δεν είναι το ίδιο, αλλά οι επιπτώσεις φοβάμαι πως ναι. Οι 50,000 ευρώ ως αποταμιευτικό προϊόν δημιουργούν μία απατηλή ασφάλεια, ότι θα κρατήσουν στη ζωή την οικογένεια μέχρις ότου ξεκαθαρίσει το τοπίο. Αν όμως αυτό συμβεί σε 5 χρόνια ή και περισσότερο τότε τι θα έχει μείνει από αυτά τα χρήματα;

Τα 2 εκ. ευρώ ως προϊόν επιχειρηματικής δραστηριότητας επίσης κινδυνεύουν. Σαφώς θα κρατήσουν περισσότερο χρόνο και συνεπώς ο κάτοχός τους αισθάνεται ασφαλής. Αλλά εδώ σε αυτή την ιστοσελίδα δεν δίνουμε οδηγίες επιβίωσης. Αυτές είναι γνωστές στον κάθε έναν από εμάς.
Εάν πάλι κάποιος διατηρεί το κεφάλαιό του προκειμένου να κρατήσει στη ζωή την επιχείρηση του (με το να αγοράζει λχ πρώτες ύλες από το εξωτερικό) πάλι είναι εκτεθειμένος σε κινδύνους.

Δεν διαφωνώ σε γενικές γραμμές με το παραπάνω σκεπτικό και το σέβομαι.

Ωστόσο αυτό ΔΕΝ αποτελεί το σκεπτικό της Teucris…

Η λέξη «ασφάλεια» δεν ανήκει στο λεξιλόγιό μου ή μάλλον το λεξιλόγιο της ζωής. Το έχω αναφέρει πάρα πολλές φορές αυτό. Η άποψή μου πάντοτε εστιάζεται στην επιθετική αντιμετώπιση των καταστάσεων. Οποιαδήποτε εξ’ ορισμού αμυντική στάση δεν αποτελεί το δυνατό μου σημείο. Άλλο ηθελημένη στάση αναμονής προετοιμασίας για επίθεση κι άλλο άμυνα. Αυτό δείτε το ως επενδυτική τακτική και όχι απλά σαν μία προσωπική στάση.

Ούτε να θεωρείτε δεδομένο ότι οι αγορές έχουν πάντα δίκιο κι εσείς να πρέπει να τις ακολουθείτε.
Η απάντησή μου λοιπόν είναι αυτή που ήδη έγραψα προηγουμένως και είναι επαρκώς ξεκάθαρη:

Αδρανές χρήμα = Ανύπαρκτο χρήμα.

Η όλη προσπάθεια ας επικεντρωθεί στη προσαρμογή στα νέα δεδομένα και στην ανάληψη πρωτοβουλιών και δράσεων προκειμένου να ενισχυθεί η θέση σας στην αγορά και όχι στην στείρα (κατά την άποψή μου) περιχαράκωση (και εγκλωβισμό) γύρω από τα διαθέσιμα μετρητά.

Δεν θα ήθελα να υπεισέλθω σε τεχνικές λεπτομέρειες του τύπου: «η κατοχή ακινήτου καθίσταται δυσβάσταχτη» λόγω των φορολογικών επιβαρύνσεων κλπ…

Αυτή είναι μία ψευδής πρόταση και έντονα παραπλανητική.

Το 1988 ήμουν στις Η.Π.Α. επί προεδρίας Ronald Reagan. Ο συγκεκριμένος Πρόεδρος ανεξάρτητα από την όποια εικόνα έχετε ήταν ένας πολύ δυναμικός άνθρωπος με πραγματικά σπάνια χαρίσματα ειδικά στο θέμα της εύρεσης λύσεων. Μην σας διαφεύγει μάλιστα της προσοχής πως επί προεδρίας του υπογράφτηκαν οι συνθήκες περιορισμού των πυρηνικών όπλων (INF και START I) και πως επί των ημερών του επήλθε μία ουσιαστική προσέγγιση με την τότε Σοβιετική Ένωση και τον επίσης χαρισματικό της ηγέτη Mikhail Gorbachev και επήλθε βέβαια και η λήξη του ψυχρού πολέμου επισήμως, (σύνοδος κορυφής στην Μάλτα της 3ης Δεκεμβρίου 1989).

Ο Ronald Reagan λοιπόν, ο οποίος ήταν εξαιρετικά …καπιταλιστικών πεποιθήσεων είχε φορολογήσει τα …ακίνητα. Αντιθέτως όμως με το σκεπτικό και την άποψη, η οποία επικρατεί στην χώρα μας, στόχος του Reagan ήταν να δώσει κίνητρα στα (τρόπον τινά) λιμνάζοντα κεφάλαια να κινηθούν. Το ακίνητο από μόνο του πολλές φορές όπως πολύ καλά γνωρίζετε είναι ένα κουκούλι προστασίας κεφαλαίων, τα οποία όμως εγκλωβίζει. Η αναγκαστική μετατόπιση των κεφαλαίων από τα ακίνητα σε άλλες πιο προχωρημένες μορφές ενδύσεων ή ακόμα και η αποδέσμευση από την αδράνεια των ακινήτων ήταν ο στόχος του. Ακόμα κι αν αυτό σας εξαναγκάσει σε σοβαρές ρευστοποιήσεις με χαμηλότερες αξίες έναντι των προσδοκιών σας πάλι τα διαθέσιμα κεφάλαια θα είστε αναγκασμένοι να τα χρησιμοποιήσετε με περισσότερο παραγωγικό τρόπο. Αυτό συνήθως ενισχύει την οικονομία και αποφέρει πολύ περισσότερα κέρδη. Όχι μόνον αυτό. Θα δείτε στην επόμενη ενότητα πως τα ακίνητα μπορούν να λειτουργήσουν και με άλλους τρόπους εκτός των συνήθων συμβατικών. Σας επισημαίνω πως αν θέλετε εύκολες ή «τεμπέλικες» λύσεις αυτή η ιστοσελίδα δεν θα είναι σίγουρα η αγαπημένη σας.

Περιττό να σας πω, πως ο στόχος του Reagan επετεύχθη στο ακέραιο και οι Η.Π.Α. γνώρισαν μία πολύ μεγάλη περίοδο υγιούς ευημερίας, (παρακαλώ ο κάθε ένας ας αξιολογήσει).

Δεν σας τα γράφω αυτά για λόγους …προπαγάνδας ή για να κρίνω πρόσωπα και καταστάσεις , κάτι το οποίο προφανώς δεν μου επιτρέπεται. Απλώς σας τα αναφέρω ως παράδειγμα διαφορετικής «μετάφρασης» της οπτικής γωνίας κάτω από την οποία μπορούμε να αξιολογήσουμε κάθε γεγονός. Χαρακτηριστικά σας προτρέπω να συγκρίνετε τα χρηματιστηριακά προϊόντα πριν και μετά την προεδρία του.

Ο λεγόμενος «διωγμός και μάλιστα ανηλεής των ακινήτων ενέχει το σπουδαίο κίνητρο της πρόκλησης δράσης προκειμένου να μετατοπιστούν και να χρησιμοποιηθούν τα κεφάλαια σε πολύ πιο παραγωγικές δραστηριότητες ή τα ίδια τα ακίνητα και με άλλους τρόπους.

Χάνουν άραγε τα ακίνητα την αξία τους;

Μα ποιος το λέει αυτό;

Θέλετε την απάντηση και τους τρόπους;

Ακριβώς εδώ είναι το μέλλον των ακινήτων και ο επαναπροσδιορισμός τους ως ουσιαστικές και εξαιρετικά σταθερές αξίες στο βάθος του χρόνου.

Πολύ περισσότερα στην επόμενη ενότητα (υπό συγγραφή).

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)