Ένα πραγματικά πολυαγαπημένο μου βιβλίο αρχιτεκτονικής είναι οι περιγραφές των Γάλλων επιστημόνων, ουσιαστικά των πρώτων Αιγυπτιολόγων από την εκστρατεία του Ναπολέωντος εκεί.
Είναι έκδοση του 1809 και περιέχει εκπληκτικής αισθητικής, ακρίβειας και ομορφιάς σκίτσα των μνημείων, των επιγραφών μέχρι και των μουσικών οργάνων της Αιγύπτου.
Ένα αριστούργημα.
Έχοντας μείνει στην Αίγυπτο θεωρώ (μάλλον έχω βιώσει) πως η ομορφιά των Ελληνικών Ναών έχει τη βάση της στην εξαιρετική αντίληψη των όγκων των αρχαίων Αιγυπτίων.
Πεντακάθαρες γραμμές, απόλυτη αυστηρότητα και κάτι, το οποίο έχει ένα ενδιαφέρον ακόμα:
Κάθετα στοιχεία σε ένα εντελώς επίπεδο έδαφος, διότι αναφερόμαστε στην έρημο. Συνεπώς εδώ έχουμε μία σπουδαία παρατήρηση.
Οι Ελληνικοί ναοί λόγω της γεωμορφολογίας του εδάφους αναδύονται μέσα από βράχους.
Οι Αιγυπτιακοί ναοί αντιθέτως ορίζονται επί ενός επιπέδου και όπου έχουμε βράχους εκεί σμιλεύονται αγάλματα ή προσόψεις. Αλλά δεν έχτιζαν επάνω στους βράχους!
Οι Έλληνες αντιθέτως έκαναν το αντίθετο. Χρησιμοποιούσαν τον βράχο για να χτίσουν!
Οι Ελληνικοί ναοί κερδίζουν από το περιβάλλον, το εκμεταλλεύονται τρόπον τινά προκειμένου να αποκτήσουν ύψος.
Οι Αιγυπτιακοί αντιθέτως οφείλουν να είναι τεράστιοι, διότι η απεραντοσύνη της ερήμου θα ήταν ισοπεδωτική. Ενώ ο όγκος τους θα μπορούσε να είναι άχαρος δεν συμβαίνει.
Και μία ακόμα μικρή παρατήρηση: προσέξτε το μέγεθος των κιόνων των Ελληνικών ναών συγκριτικά με των Αιγυπτιακών. Ειδικά στην Ολυμπία είναι εντυπωσιακά τα μεγέθη. Στο Λούξορ και το Καρνάκ, κυρίως στο Καρνάκ χάνεσαι, αλλά όχι πως και στην Ολυμπία είναι τόσο μικρότεροι, τουλάχιστον στην αίσθηση.
Απλώς στον Ελληνικό χώρο υπάρχει άφθονο υλικό, όχι όμως και στην Αίγυπτο.
Τώρα πως μου ήρθαν όλα αυτά;
Το απόγευμα το κεφάλι μου έχει διασπαστικές τάσεις και μελετώντας κάποια θέματα πέτρας παρασύρθηκα στις αναμνήσεις της Αιγύπτου και του Νείλου.
Εξ’ άλλου πάντοτε συμβουλεύομαι το βιβλίο αυτό, όταν το μυαλό μου αρνείται να λειτουργήσει.
Η Αίγυπτος είναι μαγευτική. Ο Νείλος νομίζω ο ωραιότερος ποταμός.
Και πραγματικά δεν μπορώ να μην σχολιάσω την σπουδαία φιλομάθεια των Γάλλων. Στρατιωτική εκστρατεία ναι, αλλά γεμάτη με επιστήμονες! Και αντιπαραβάλλετε με άλλους κατακτητές.
Το προηγούμενο κρατήστε το καλά στο μυαλό σας διότι εμπεριέχει ισχυρότατη δόση πολιτικής… αλλά δεν είναι του παρόντος.
Στο μέλλον εάν καταφέρω θα ήθελα να σας περιγράψω πως αποκρυπτογραφήθηκαν και τα ιερογλυφικά.
Τέλος το διάλειμμα. Συνεχίζω…
Χέοψ! Καταφθάνω!
