Alles Leben ist Problemlösen
(All life is problem solving)
Όλη η ζωή είναι Επίλυση Προβλημάτων
Karl R. Popper
Life (play) Station I
Μην με κατηγορήσετε… Δεν μπορώ να πάρω τη ζωή στα σοβαρά και πείτε ότι θέλετε…
Μέρος Α
Ξυπνάς το πρωί και συνήθως αρχίζεις να σκέφτεσαι: Χμ… τι θα κάνω σήμερα; Δεν έχω δυνατότητα να αγοράσω ούτε τα απολύτως απαραίτητα για την οικογένειά μου και τα παιδιά μου, θα μου κόψουν το ρεύμα, δεν έχω να πληρώσω το στεγαστικό μου δάνειο, οι πιστωτικές μου κάρτες και τα φιλικά δάνεια με έπνιξαν, τα τέλη κυκλοφορίας και η ασφάλεια άπιαστο όνειρο, ενώ η εργασία μου έχει πάρει εδώ και χρόνια την κάτω (πια κάτω; κατρακύλα), την κάτω βόλτα. Με βλέπω στον δρόμο μαζί με τους αστέγους να ψάχνω στα σκουπίδια… Το απόλυτο (;) τέλος, η πλήρης καταβαράθρωση και η κατάντεια της ζωής μου…
Σωστά; Σωστά!
Μέρος Β
Μπορεί όλα τα προηγούμενα να αποτελούν τις συνήθεις -κλασσικές πλέον- καθημερινές πρωινές σκέψεις με όλες τις γνωστές συνέπειες… και το δώρο αυτό των επομένων 24 ωρών να καθίσταται πλέον μία αφόρητη διεκπεραιωτή διαδικασία… η επομένη ημέρα το ίδιο και ξανά και ξανά και η ζωή μετατρέπεται σε ένα αφόρητο φορτίο υποχρεώσεων και εξαναγκασμών και δεσμεύσεων…
Σωστά; Σωστά!
Life (play) Station -1
Μέρος Α
Ξυπνάς και σκέφτεσαι και λες: Χμ η ζωή είναι μία διαδικασία επίλυσης ζητημάτων. Όλα τα προηγούμενα γίνονται υποθέσεις προς επίλυση και ένα (γιατί όχι) συναρπαστικό παιχνίδι.
Alles Leben ist Problemlösen
Σωστά; Σωστά!
Μέρος Β
Ωραία λοιπόν πάμε να “κατακτήσουμε” την επόμενη “πίστα”, όπως στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και να περάσουμε σε άλλο βαθμό δυσκολίας… Οι “ζωές” μας βέβαια τελειώνουν, αλλά το “παιχνίδι” δεν κρύβει μόνο εχθρούς και παγίδες αλλά έχει και bonus πόντους αλλά και extra ζωές… Ακριβώς αυτό!
Σωστά; Λάθος!
Στο παιχνίδι γνωρίζεις από πριν το μέλλον και τις μοναδικές σου δυνατότητες του: κάποια στιγμή ή θα τελειώσεις τις πίστες και θα κερδίσεις ή θα ξεμείνεις από ζωές και …τέλος. Όχι όμως και στην ίδια την πραγματική ζωή. Εδώ έχεις εσύ το πάνω χέρι. Εσύ ορίζεις τις διαθέσιμες “ζωές” σου, ενώ οι πίστες δεν έχουν κάποια λογική και στο κάτω-κάτω της γραφής δίνεις και μία στο “κουτί” και κάνεις εσύ ότι θέλεις…
Το πρόβλημα και ο μόνος πλέον περιορισμός είναι οι 24 ώρες, οι οποίες απλούστατα πλέον δεν σε …φτάνουν γιατί έγινες “εθισμένος στη ζωή” (life addicted) και θέλεις κι άλλες πίστες κι άλλους βαθμούς δυσκολίας κι άλλη ζωή κι άλλη ζωή…
Σωστά; Δεν έχει καμία σημασία… Εσύ το ορίζεις…
Εσύ λοιπόν με ποιους είσαι; Μ’ εμάς ή με τους άλλους;
Πρόσεξε γιατί εμείς είμαστε οι …άλλοι!
Σημ. “Φοβάμαι” μην τελειώσει η “κρίση” και επιστρέψουμε στους “κανονικούς”, ανιαρούς ρυθμούς χωρίς αυτές τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πίστες και βαθμούς δυσκολίας. Ωχ κλείνω τώρα γιατί μου κόβουν το ρεύμα και πλέον Life (play) Station τέλος… Πηγαίνω στην παιδική χαρά όμως να παίξω! Εκεί δεν μπορεί να σου κόψει κανείς το ρεύμα!
