Δεν είμαι σίγουρος εάν έγινε αντιληπτό, αυτό το διάστημα του COVID-19, πόσο μόνοι μας είμαστε. Και τι εννοώ; Φυσικά δεν είσαι μόνος σου, αλλά κανείς δε θα σε σώσει, εάν δεν αποφασίσεις να σωθείς εσύ ο ίδιος. Εκτός της ατομικής ευθύνης είναι και η περίοδος, όπου οφείλεις να ξεχάσεις βοήθειες και κλάψες και να αποδεχθείς την πραγματικότητα:
Κανείς δεν πρόκειται να σώσει (και αυτό δεν είναι καθόλου αρνητικό, κάθε άλλο).
Από τη στιγμή (και εάν αποφασίσεις) να αποδεχθείς την προηγούμενη πρόταση αλλάζει και ο τρόπος αντίληψης του περιβάλλοντός σου. Θα πρέπει να απαρνηθείς τη κοινή λογική και να αποδεχθείς και τις απορρέουσες προκλήσεις. Άλλωστε… χάθηκες σ΄ αρέσει δε σ΄ αρέσει.
Σε αυτές λοιπόν τις περιόδους, όπου τα πράγματα προσλαμβάνουν μία ιδιαίτερη ένταση έχεις απόλυτη ανάγκη από σταθερούς πυλώνες να βασιστείς. Και ο απλός άνθρωπος πού θα ψάξει για αυτούς τους πυλώνες; Μέσα του. Και ένας απλός, μέσος άνθρωπος με Ελληνικές ρίζες τι θα βρει;
Θα γίνω ωμός:
Ολόκληρη την εισαγόμενη ψυχανωμαλία των βορείων, η οποία μεταφέρθηκε από μία πλειάδα εκπροσώπων δήθεν του πολιτισμού, κυρίως μετά τη μεταπολίτευση και η οποία θεώρησε πως πρέπει και ο Έλληνας να αποκτήσει όλες τις ασθένειες του ψυχικού κόσμου λαών με εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, καταγωγή και ιστορία. Δεν είναι κακό για αυτούς, αλλά είναι ξένο για τους Έλληνες. Είδαμε και το αδιανόητο, τρίτη δύναμη ο… ναζισμός, πού εδώ στην Ελλάδα! Τι ντροπή!
Μετά εισήχθη και ο “πλούσιος θείος από την Αμερική” και άρχισε να κυριαρχεί το εταιρικό μοντέλο της υπερατλαντικής δύναμης, πολύ κατάλληλο για εκεί αλλά όχι και τόσο κατάλληλο για εδώ. Και μαζί με αυτά τα δυο μοντέλα αποκτήσαμε chief executive officers με κοστούμια και Mercedes, οι οποίοι θα ήθελαν μάλλον να καλλιεργούν ραπανάκια στην Άνω Ραχούλα καθώς και καλοχτενισμένες managers εμπρός σε 27άρες οθόνες της Apple να προσπαθούν να επιτύχουν στόχους (αντί να ασχολούνται με λίγο περισσότερο προσιτά αντικείμενα).
Μην παρεξηγηθώ.
Δεν υποστηρίζω πως ζούσαμε στον παράδεισο προηγουμένως ή πως όλα τα προαναφερόμενα είναι… διαβολικά, αλλά -το τονίζω- αλλά δε συνάδουν τόσο με την ψυχοσύνθεση ενός λαού με διαφορετικές καταβολές (ισχύει για κάθε λαό αυτό). Σκεφτείτε τους “αντιπαθείς” Ολλανδούς από ποιο ιστορικό υπόβαθρο προέρχονται, όπως επίσης τους Άγγλους ή τους Γάλλους, καθώς και τους Αμερικανούς και πως δημιούργησαν αυτή την υπερδύναμη. Η ιστορία της Ελλάδας είναι κάτι διαφορετικό και βασίζεται προφανώς σε άλλου είδους πυλώνες.
Και αντί να στραφείς σε αυτούς στρέφεσαι στους πυλώνες των Ολλανδών, των Άγγλων, των Αμερικανών…. Αμ δε… Δε δουλεύουν εδώ, ενώ εκεί λειτουργούν τέλεια. Πού πήγαν οι φιλοδοξίες; Μαζί με τις φιλοδοξίες πήγαν περίπατο και οι δημιουργικοί τρόποι. Και πού είμαστε; Μία χώρα ανίκανη να διαχειριστεί την περιουσία της η ίδια, να θεωρεί “επένδυση” τα καζίνο και να εκλιπαρεί για δανεικά χρήματα από τους… πλουσίους.
Όταν μάλιστα εμφανισθεί και ένας COVID-19 ή αύριο ένας…20 ή 30 τότε τι θα γίνει;
Σήμερα, όπου τα δεδομένα είναι αμείλικτα και οι εύκολες λύσεις του τουρισμού δε λειτουργούν, ενώ τα “άλλα” είναι εισαγόμενα το μέλλον δείχνει να έχει μαύρο χρώμα.
Όχι παιδιά!
Εδώ δεν πιάνουν αυτά. Κοίταξε μπροστά σου καθαρά και με θάρρος προχώρησε μόνος σου στο άγνωστο αλλά προκλητικό μέλλον. Και γίνε ΕΣΥ ο κυρίαρχος. Απόβαλε όλη την εισαγόμενη νοοτροπία και σκέψου πώς θα γίνεις πλοιοκτήτης εν μέσω Τουρκοκρατίας (όπως έγιναν οι παλαιοί καπεταναίοι) και όχι υποτακτικός ξένου στόλου. Βασίσου στους γνήσιους πυλώνες σου, τους μόνους, οι οποίοι μπορούν να σε στηρίξουν πραγματικά.
Είσαι ΜΟΝΟΣ σου. Κατάλαβέ το! Δράσε!
ΑΥΤΟ χρειάζεται η αγορά (και η Ελλάδα).