Σήμερα μετά το μεσημέρι αφού μέτρησα κάθε πόντο της ασφάλτου στο κέντρο της πόλης από το παράθυρο του αυτοκινήτου μου, με την αστρονομική ταχύτητα των…. μηδέν χιλιομέτρων την ώρα, κανόνισα κάποιες δουλειές εκτός.
Άνοιξη, ποιός μας πιάνει!
Και να ‘σου και τα λουλούδια! Τι χρώματα τι ευτυχία! Τι άλλο θέλεις στη ζωή σου όταν έχεις αυτή την τύχη; Τέλος πάντων, φωτογράφισα τα κοκκινο-πορτοκαλί, μετά τα κατα-κίτρινα, αλλά μου έλειπε και ολίγον πράσινο (πονηρές πολιτικές σκέψεις απαγορεύονται και ντα στο χεράκι)! Και σε μία φυλλωσιά κλικ το στιγμιότυπο. Αλλά αμέσως μετά διαπίστωσα πως εκεί επάνω ρέμβαζαν δυο μύγες!
Ρε τις κ@λόμυγες! Μου “χάλασαν” τη ρομαντική μου φωτογραφία!
Μετά σκέφτηκα πως εάν έχετε προσέξει στις πιο ωραίες στιγμές, εκεί όπου νομίζεις πως όλα πλησιάζουν την τελειότητα εμφανίζεται “κάτι”, το οποίο καταστρέφει την αρμονία και σου δημιουργεί μία ξινίλα στη γεύση. Μάλιστα μπορεί και να σου διαλύσει εκείνο, το οποίο περίμενες τόσον καρό. Να είσαι λόγου χάριν σε ρομαντικό δείπνο και μαγευτική ατμόσφαιρα με εκείνην, την οποίαν τόσο επιθυμούσες και τσουπ να εμφανίζεται από το πουθενά μία πρώην μελαχρινή φίλη σου και να σου πετά ένα ειρωνικό σχόλιο του τύπου: “μμμ, τώρα σου αρέσουν και οι… ξανθιές”; (Ισχύει και αντιστρόφως και όσον αφορά τα φύλα αλλά και το χρώμα των μαλλιών)!
Και πάνε όλα περίπατο… Από τι;
Από μία κ@λόμυγα (όπως εμένα στη φωτογραφία και μάλιστα όχι από μία αλλά από δύο).
Αλλά μετά σκέφτηκα και πάλι:
ΚΑΙ οι κ@λόμυγρες αποτελούν τμήμα της ζωής. Γιατί να τις θεωρήσω “ασχήμια”, επειδή είναι ενοχλητικές και για εμάς τους ανθρώπους βρώμικες (για τις ίδιες όμως όχι) και να μην τις εντάξω στο σύνολο; Γιατί να μην… επεκτείνω την αντίληψή μου για τη ζωή με τις κ@λόμυγες συμπεριλαμβανομένων; Στην Αμερική άκουγα συνεχώς στις διαφημίσεις “batteries NOT included” (δεν συμπεριλαμβάνονται οι μπαταρίες), επαναστατώ και γράφω: “YES! Batteries included” (ΝΑΙ! Οι μπαταρίες συμπεριλαμβάνονται)!
Και αυτό έκανα!
Κοίταξα τη φωτογραφία πάλι! Οι μύγες της έδωσαν άλλη ζωντάνια, κίνηση και χάρι! Κι αμέσως μετά μια σκέψη… εκείνο το γ@μ…νο εντομοκτόνο σπρέι πού το έχω κρύψει πάλι;
Ρε τις κ@λόμυγες!
