Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Μία Περίεργη Δόμηση

Αυτά είναι ερείπια ενός Ρωμαϊκού υδραγωγείου (δική μου η εκτίμηση από τον τρόπο και το είδος της δόμησης). Προφανώς θα υπήρχε και θόλος, ο οποίος έχει καταρρεύσει. Οι τρύπες νομίζω πως συνηγορούν σε αυτό. Αλλά…

Αλλά, αυτό, το οποίο με εντυπωσίασε είναι η αποκόλληση της ακμής των γωνιών. Δείχνει ο ενδιάμεσος τοίχος να χτίστηκε ξεχωριστά από τους πλαϊνούς και μάλιστα χωρίς το ανάλογο δέσιμο. Σαν να υπήρχαν οι πλαϊνοί και να προστέθηκε ο εσωτερικός με σκοπό να δημιουργηθεί το υδραγωγείο. Δεν διερεύνησα το δάπεδο για να σιγουρευτώ, διότι δεν ήθελα συναντήσεις με αμαρτωλούς όφεις (όχι πως εάν ήταν και… αναμάρτητοι θα το επιθυμούσα).

Εν τω μεταξύ φαίνεται σαν να προστέθηκε εκ των υστέρων και το επάνω τμήμα των πλαϊνών τοιχοποιιών για την επίτευξη περισσότερου ύψους (και χωρητικότητας). Αρκετά περίεργο, αλλά δεν είναι δα και ο γρίφος, η λύση του οποίου θα σημάνει και τη σωτηρία της ανθρωπότητας.

Αυτό, το οποίο έχει σαφώς μεγάλη σημασία είναι οι ενώσεις. Το έχω γράψει και στο παρελθόν και περισσότερες από μία φορές. Δεν είναι τόσο σημαντικό το πόσο ισχυρός ή δυνατός είσαι εσύ ή είναι μία κοινωνία ή ένας οργανισμός και εννοώ στα επιμέρους στοιχεία. Σημασία έχει αυτά τα ισχυρά επιμέρους σημεία να είναι πάρα πολύ καλά ενωμένα και δεμένα μεταξύ τους. Εδώ και η επιμονή μου στις πέτρινες κατασκευές. Διότι εάν αυτή ήταν μία δεξαμενή το μόνο σίγουρο είναι πως ΔΕΝ θα μπορούσε να κρατήσει το νερό μέσα της…. (σε αυτή την κατάσταση εννοείται).

Τι να το κάνεις εάν είσαι φοβερός και τρομερός στα επιμέρους αλλά στο σύνολο το αποτέλεσμα να είναι εντελώς ανεπαρκές;

Τι να το κάνεις; Για πες μου!

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)