Το πιθανότερο είναι πως τον Λουίς Ζόριτς δεν τον έχετε ακούσει (στην Ελλάδα). Ωστόσο ο Ζόριτς ήταν ηθοποιός έχοντας σημαντική κινηματογραφική και τηλεοπτική παρουσία. Παρεμπιπτόντως ήταν και ο επί 55 έτη (έως το θάνατό του) σύζυγος της Ολυμπίας Δουκάκη.
Όταν ήταν στις αρχές της καριέρας του πήγαινε για οντισιόν σε διάφορα διαφημιστικά. Σε κάποιο από αυτά, συγκεκριμένα για μία εταιρία νιφάδων δημητριακών ήταν πάρα πολύ κακός και το κατάλαβε (συνήθως το αντιλαμβάνεσαι εάν είσαι καλός ή κακός) και προφανώς δεν είχε καμία προσδοκία.
Ωστόσο προσελήφθη!
Επειδή δεν μπορούσε να κατανοήσει την απόφαση του παραγωγού να τον επιλέξει, αφού γνώριζε πόσο χάλια απέδωσε, τον ερώτησε (έντιμο από την πλευρά του). Και αυτός με ειλικρίνεια του απάντησε:
“Αυτό, το οποίο αναζητούσαμε ήταν έναν, ο οποίος να το κάνει πολύ άσχημα. Και σε ΑΥΤΟ ήσουν ο… καλύτερος”!
Ποιος είπε λοιπόν πως όταν είμαστε οι χειρότεροι σε κάτι δεν έχουμε λαμπρό μέλλον;
Σημ.: Το άρθρο αυτό το έγραψα, διότι πολύ συχνά ακούω από διάφορους όταν τους προτείνω έναν ρόλο να τον αρνούνται με την δικαιολογία πως δεν είναι καθόλου καλοί σε αυτό. Και ποιος σας είπε πως ψάχνουμε τον καλύτερο; Μπορεί να θέλουμε τον… χειρότερο (καθόλου υποτιμητικά δεν το εννοώ).
Και μία σημαντική διευκρίνηση: στον κινηματογράφο ΔΕΝ υπάρχουν οι όροι “καλός” ή “κακός” και τα ανάλογα. Υπάρχει ΜΟΝΟΝ ο όρος “ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ”. Σκεφτείτε το.