Συχνά-πυκνά ακούω από νεαρά παιδιά, κατά βάση φοιτητές, πως δεν παρακολουθούν κάποιο μάθημα, διότι ο καθηγητής (ή καθηγήτρια) είναι κακός ή δεν έχει μεταδοτικότητα ή δεν τον/την καταλαβαίνουν ή είναι βαρετός/ή και όλα τα σχετικά. Και εν τέλει πως χάνουν το χρόνο τους και κρίνουν πως δεν αξίζει.
Αυτό όμως είναι τεράστιο λάθος. Διότι ΚΑΙ από τον κακό μαθαίνεις! Και εάν δεν μαθαίνεις ακριβώς από το μάθημά του, που και πάλι κάτι θα αποκομίσεις, μαθαίνεις να αξιολογείς και να διακρίνεις τον κακό από τον καλό. Πολύ χρήσιμο αυτό στη ζωή και μάλιστα όταν ο κακός περιβάλλεται από την αίγλη ενός αξιώματος ή μιάς θέσης.
Παντού υπάρχουν κακοί και όχι μόνον στα πανεπιστήμια. Άκου τον κακό, μάθε από τον κακό (αλλά μην τον μιμηθείς ή ασπαστείς τους τρόπους του). Θα σε κάνει… καλύτερο.
