Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Ιταλία: οι Δικές μου (Σκληρές) Αλήθειες

Α. Προς τι η έκπληξη;

Προσωπικά μου είναι εντελώς ακατανόητη η έκπληξη για το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ιταλία. Ειδικά από την Ελλάδα, όπου ένας τεράστιος αριθμός εκλογέων έδωσε βήμα στην Ελληνική Βουλή σε μία ναζιστική συμμορία. 

Μην σας διαφεύγει επίσης της προσοχής, πως ο φασισμός είναι Ιταλικής προέλευσης και πρώτος διδάξας ήταν ο Μπενίτο Μουσολίνι. Ακολούθησαν οι ναζί και ο Αδόλφος Χίτλερ στην Γερμανία. Ως εκ τούτου, έστω και για ιστορικούς λόγους στην Ιταλία έχει μία βάση. Στην Ελλάδα ο ναζισμός όμως; 

Β. Τα προγράμματα… σπουδών

Διαβάζοντας μεταφρασμένο στα Ελληνικά και όχι το πρωτότυπο (άρα υπάρχει περίπτωση σφάλματος) το Ιταλικό προγραμματικό σχέδιο του κερδισμένου συνασπισμού δεν διαπίστωσα ακραία ρητορική. Αλλά εδώ είναι η παγίδα. Και το ναζιστικό κόμμα στην Γερμανία αρχικά ονομαζόταν Εθνικό – Σοσιαλιστικό – Γερμανικό – Εργατικό κόμμα (στα Γερμανικά: Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei – NSDAP). 

Από όρους και δηλώσεις όλα είναι θαυμάσια. Αλλά τους… εργάτες με σοσιαλιστικό τρόπο έστελναν οι ναζί να σκοτωθούν στα μέτωπα. 

Γ. Η ευθύνη των υπολοίπων

Όλα ωραία και καλά λοιπόν; Όχι βέβαια! Διότι η ευθύνη βαρύνει και τους υπολοίπους, οι οποίοι είναι είτε απλοί διαχειριστές είτε χωρίς καμία έμπνευση. Η έλλειψη ιστορικής γνώσης και των συνεπειών, από μία διαλυμένη παιδεία, η εντελώς επιφανειακή προσέγγιση της ζωής των πολιτών, χωρίς κανένα ιδανικό παρά μόνον είτε την διεκπεραιωτική επιβίωση είτε την ανάληψη της εξουσίας από τους “δικούς μας” οδηγεί… οπουδήποτε.

Δ. Πού είναι οι άνθρωποι της προόδου και της εξέλιξης, οι οποίοι όμως ταυτοχρόνως να ΑΓΑΠΟΥΝ τον Άνθρωπο; 

Όσο ελείπουν οι τελευταίοι και κόμμα εξωγήινων από τον Άρη με υποσχέσεις εξόρυξης χρυσού εκεί, αναλόγως υψηλά ποσοστά θα επιτύχει.   

Και όταν η μισανθρωπία δήθεν “προοδευτικών δυνάμεων” στάζει από παντού, οποιοδήποτε προϊόν marketing εκφρασμένο σε πολιτικό κόμμα έχει τις ελπίδες του, όπως μία οδοντόκρεμα με μπλε και πράσινες ρίγες ή με άρωμα μέντας. 

Ε. Τίποτα καλό δεν προμηνύεται από τα προηγούμενα ΕΚΤΟΣ από ένα σπίρτο φωτός, το οποίο διαλύει εν ριπή οφθαλμού το σκότος. Και οι σύγχρονες κοινωνίες βρέχουν τα σπίρτα, αλλά αυτά υπάρχουν. Μέχρι να στεγνώσουν και να ανάψουν πάλι, το εντελώς αδύναμο κακό θα φαίνεται πως κυριαρχεί. Το μεγάλο του ψέμμα…

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)