Σήμερα το ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ επανακυκλοφόρησε το περίφημο λογοτεχνικό και φιλοσοφικό περιοδικό “ΕΠΟΧΕΣ”. Το πρώτο τεύχος είναι από τον Μάιο του 1963. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς “ατυχώς” γεννήθηκα!
Στις εσωτερικές σελίδες (όπως σας παρουσιάζω στην φωτογραφία μου) δείχνεται το σπουδαίο τεύχος Νο 34 του Φεβρουαρίου του 1966, το οποίο υπάρχει στην βιβλιοθήκη του πατέρα μου (όπως και ολόκληρη η σειρά και όχι μόνον).
Δύο παρατηρήσεις θα ήθελα να κάνω επ’ αυτού:
1. Είναι σαφώς πολύ αξιέπαινο το γεγονός της επανέκδοσης του περιοδικού αυτού. Αλλά (και όπου εμφανίζεται αυτή η καταραμένη λέξη το “αλλά” όλα κάπως χαλάνε) είναι εντυπωσιακό πως το 2017 θεωρούμε πρόοδο το να επανέλθουμε στην σκέψη και τα γραπτά του 1963. Άλλο τιμώ την παράδοση και άλλο πολιτιστική ένδεια, ώστε να μην μπορώ να παρουσιάσω σήμερα κάτι σπουδαίο.
2. Όπως το 1966 στο τεύχος Νο 34 παρουσιαζόταν για πρώτη φορά μεταφρασμένο διεθνώς το πρώτο κείμενο του άγνωστου τότε Ντεριντά αναλογιστείτε σήμερα το 2017 τι είναι εκείνο, το οποίο ήδη μας ξεπερνά κατά 50 χρόνια και είναι δίπλα μας και δεν το εντοπίζουμε (
😉. Ποια είναι η εξέλιξη στην τέχνη, τον κινηματογράφο, την πολιτική σκέψη; Τι θα επανεκδίδεται ή θα βλέπεται το 2067; Ίσως η ταινία του 65ου Δημ. Σχ. Πατρών “2051” να δίνει την απάντηση.
Επισημάνσεις προς διέγερση δημιουργικών σκέψεων.
