Κατά το Νοέμβριο του 1933 ή αρχές του 1934 ένας γνωστός λήσταρχος της περιοχής Λιβαδειάς και Θήβας μετά από δέκα χρόνια φυλακής και αφού δραπέτευσε σαν κύριος από την Αθήνα επέστρεψε στα γνωστά λημέρια του. Ήταν ο σκληρός και τολμηρός λήσταρχος Καραγιαννόπουλος.
Πρώτη του μέριμνα ήτα να επαν-εκκινήσει τις “παραγωγικές” του δραστηριότητες και επειδή είχε εμπειρία στο θέμα αιχμαλώτισε το οχτάχρονο παιδί ενός πλουσίου κτηματία από τη Λιβαδειά απαιτώντας λύτρα 200,000 δραχμών προκειμένου να το απελευθερώσει. Ο πατέρας όμως του παιδιού του διαμήνυσε πως προτιμούσε να διαθέσει τις 200 χιλιάδες των λύτρων ως επικήρυξη για τον ίδιον παρά ως λύτρα για το γιό του!
Μία εκπληκτικής τόλμης και θάρρους κίνηση, η οποία απέδωσε. Διότι ο λήσταρχος πλέον δεν είχε κανένα ουσιαστικό όφελος από την απαγωγή και λογικά σκεπτόμενος το απελευθέρωσε. Αλλά ενδεχομένως από την οργή του θα μπορούσε και να το σκοτώσει. Ούτως ή άλλως ήταν ήδη ένας δραπέτης.
Σε μία διελκυστίνδα φοβερών συγκρούσεων με τεράστιο τίμημα εάν χάσεις, η τακτική αυτή απέδωσε για τον κτηματία. Ο Καραγιαννόπουλος στην πορεία συνελήφθη εν τέλει στον Ελικώνα από τον διοικητή χωροφυλακής Θηβών Ανδροβιτσανέα.
Ο εκβιασμός κάθε μορφής είναι πάντα διττός. Ο εκβιαζόμενος μπορεί πάντα να τον αποκρούσει αποδεχόμενος το τίμημα μίας σοβαρής απώλειας. Οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή. Η θέση του όμως δεν είναι ποτέ τόσο δεινή, όσο νομίζει, διότι ούτως ή άλλως ο εκβιαστής ήδη διενεργεί μία άνομη και άθλια πράξη. Άρα δεν είναι ούτε και αυτός σε τόσο πλεονεκτική θέση επίσης όσο νομίζει. Και ουσιαστικά παίζει και ο ίδιος το κεφάλι του και το γνωρίζει. Πάντοτε να γνωρίζετε πως όποιος καταφεύγει σε άθλιας μορφής συμπεριφορές είναι εκτός από κακός ΚΑΙ δειλός. Διότι η δειλία πάμπολλες φορές λαμβάνει την όψη της τόλμης. Απλά είναι ένας “παίκτης” και ως παίκτης ρισκάρει (διακινδυνεύει) κοινώς τζογάρει με την αντίδραση του αντιπάλου του.
Είναι η ίδια περίπτωση της επίθεσης με μαχαίρι. Ο επιτιθέμενος όσο και εάν σας φαίνεται παράξενο έχει ακριβώς τις ίδιες πιθανότητες με τον αμυνόμενο και η θέση του δεν εμπεριέχει κάποιο πλεονέκτημα. Διότι εστιάζει ολόκληρη την ενέργειά και προσοχή του στο μαχαίρι του. Εάν το χάσει τον έχετε κερδίσει. Και οι πιθανότητες να συμβεί αυτό είναι 50-50. Το ίδιο πράγμα είναι και ο εκβιασμός.
Αυτό με αφορμή τον Καραγιαννόπουλο!
