Το ωραίο είναι πως ο τυπικός εκπρόσωπος αυτής της κατηγορίας δεν έχει οικονομικό πρόβλημα (ή τουλάχιστον έντονο) και δεν έχει υποστεί κάποιο μεγάλο πλήγμα στη ζωή του, για το οποίο να μην είναι υπεύθυνος ο ίδιος… (διότι πάρα πολλά δεινά οφείλονται εις ημάς και μόνον)…
Είναι εντελώς αδύνατον (ή μάλλον δεν το επιθυμούν) στο μυαλό τους να αποσυνδέσουν τις προηγούμενες έννοιες και θεωρούν αδιανόητο κάποιος να μπορεί να είναι και… ευτυχής χωρίς να έχει ούτε μισό ευρώ…
Αυτό οφείλεται στην παντελή έλλειψη ουσιαστικών πυλώνων και αξιών στη ζωή τους. Δώρα της φύσης, όπως η υγεία, η μη απώλεια στενού συγγενικού προσώπου, η ύπαρξη παιδιών και φίλων, η χαρά της καθημερινότητας με το ότι διαθέτω μαζί με μία ευχάριστη και αισιόδοξη διάθεση για τη ζωή είναι άγνωστες έννοιες…
Αναγάγονται όλα σε κάποιο οικονομικό δεδομένο…
Επιθυμούν διακαώς να “προσηλυτίσουν” όσο το δυνατόν περισσότερους σε αυτή την λογική (βαθειάς κατάθλιψης) προκειμένου να νοιώθουν καλύτερα…
Το χειρότερο όμως είναι ότι ΔΕΝ έχουν πίστη στη ζωή…. Θεωρούν ότι το μέλλον είναι προδιαγεγραμμένο και ζοφερό… και πως ότι και να κάνεις δεν πρόκειται να αλλάξει… διότι η δυστυχία εγκαταστάθηκε μέσα τους και δεν έχει κανέναν σκοπό να φύγει… γιατί δεν θέλουν να τολμήσουν ούτε μια στάλα να κάνουν ένα βήμα παραπέρα απ’ όπου είναι.
Λυπάμαι, για αυτό, το οποίο θα γράψω: είναι ζωντανοί “νεκροί”, ζόμπι μιας ανύπαρκτης, δυστυχισμένης και διεκπεραιωτικής ζωής…
Μην τους ακολουθείτε, διότι το αγαπημένο τους σνακ είναι ο εγκέφαλός σας…
———————————————————————————
ΕΝΑΣ είναι πλήθος… Πολλοί (έστω και δύο) είναι ΔΥΝΑΜΙΣ…
Δεν ενδίδουμε στα (άθλια) σημεία των καιρών…
ΤΕΛΟΣ!!!
