Παιδιά σήμερα είχα μία πάρα πολύ δύσκολη ημέρα με αφόρητες πιέσεις…
Αυτή τη στιγμή το κεφάλι μου κυριολεκτικά κινδυνεύει να σπάσει… ευτυχώς γνωρίζω θαυμάσια την τέχνη της αποκατάστασης… “διατηρητέων” και θα το τακτοποιήσω το θέμα… (ευελπιστώ τουλάχιστον)!
Επειδή γνωρίζω (και μου το υπενθυμίζετε καθημερινά οι αγαπημένοι μου φίλοι/ες) πως το καλό μεταδίδεται, αναπαράγεται, γιγαντώνεται και κατόπιν τελικά σου… επιστρέφει, δεν θα αφήσω αυτή την κακή διάθεσή να επικρατήσει, αλλά θα αντισταθώ με ακόμα μεγαλύτερη ένταση εναντίον της.
Σας αφιερώνω λοιπόν μία πολύ “παιγνιδιάρικη” εκτέλεση του Volare με τον David Bowie, ο οποίος έδωσε τη μάχη του ακλόνητος και περιέβαλε το τέλος του με ένα μήνυμα δύναμης και ζωής…
Volare (πετάμε) λοιπόν και πηγαίνω σπίτι μου για να απολαύσω ένα ποτήρι (σε κολονάτο κρυστάλλινο φυσικά), -να μην ξεχνιόμαστε- κόκκινο κρασί και να σκεφτώ πως αύριο αφού η Γη θα έχει περιστραφεί θα περιστρέψει επίσης και τα προβλήματα μου… (το πώς δεν έχει σημασία, πάντως θα είναι διαφορετικά)…
Volare (πετάμε)!Παιδιά σήμερα είχα μία πάρα πολύ δύσκολη ημέρα με αφόρητες πιέσεις… Αυτή τη στιγμή το κεφάλι μου κυρι…
Δημοσιεύτηκε από Τεύκρος Σακελλαρόπουλος στις Τετάρτη, 3 Φεβρουαρίου 2016
