“τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν”
Σήμερα εντελώς συμπτωματικά άνοιξα ένα ημερολόγιο του πατέρα μου του 1961. Εντελώς συμπτωματικά πάλι “έπεσα” στην σημερινή ημερομηνία. Και ακόμα περισσότερο συμπτωματικά η 12η Μαρτίου του 1961 ήταν, όπως και σήμερα Κυριακή. Εντελώς ΜΗ συμπτωματικά ΔΕΝ ήταν και πανσέληνος (το 1961 η πανσέληνος ήταν στις 2 Μαρτίου).
Θεωρώ πως αυτό είναι ένα μήνυμα από το υπερπέραν και με μεγάλη μου χαρά το μοιράζομαι μαζί σας. Διότι μην ξεχνάτε πως το κοινό καλό προέχει και όταν ευημερεί ένας, ευημερούν όλοι. Είμαι σίγουρος πως ένα από τα τέσσερα σοφά Λατινικά ρητά θα ταιριάζει με κάποια σκέψη σας και θα σας απαντά σε έναν προβληματισμό σας.
Γνωρίζετε πως είναι απόλυτη πεποίθησή μου πως πρέπει να εύχεστε και να συμμετάσχετε στην ευτυχία και τον πλούτο του συνανθρώπου σας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά όλοι να προοδεύουν και να γίνονται καλύτεροι και εσείς να συναγωνίζεσθε για το καλύτερο. Ο φθόνος αυτή η σιχαμερή λέξη, την οποία όσο τίποτα θα ήθελα να διαγράψω από το σοφό Ελληνικό λεξιλόγιο μου προκαλεί εμετικά συναισθήματα.
Γράφετε τις σκέψεις σας και με αυτόν τον τρόπο θα επικοινωνείτε με τους ανθρώπους σας εσαεί.