Σε λίγες ημέρες, όπως και κάθε έτος θα ακούσουμε στον διαγωνισμό της Eurovision κάθε λογής ανοησίες μουσικές, οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αντίστοιχο των τηλεοπτικών σκουπιδιών στην μουσική. Αν και ελάχιστα γνωρίζω από θεωρητικής απόψεως περί μουσικής δεν μπορώ να ισχυριστώ πως δεν αποτελεί έναν ακόμα τομέα αναζητήσεων. Όταν επισκέπτεσαι μία άλλη (προσοχή διαφορετική και όχι ξένη) χώρα οφείλεις να εισχωρήσεις στο βαθύτερο πνεύμα του λαού της και όχι να περιοριστείς σε επιφανειακές διαπιστώσεις και κρίσεις. Δοκιμάζεις την τοπική κουζίνα, ακολουθείς τις τοπικές συνήθειες, μαθαίνεις τις δοξασίες, τα πιστεύω τους και εντρυφείς και στη θρησκεία τους.
Και πάνω από όλα: Α Κ Ο Υ Σ τη μουσική τους! Όχι όμως με την ακοή σου, αλλά με την… όρασή σου. Οφείλεις να “βλέπεις” τον ήχο και να “ακούς” την εικόνα.
Η μουσική είναι ο καθρέπτης της ψυχής ενός λαού και ξεχάστε περισπούδαστες αναλύσεις και επιστημονικές μελέτες. Ακούστε και αφουγκραστείτε. Μάθετε να συλλαμβάνετε τον εκκωφαντικό ήχο των πατημάτων του μυρμηγκιού.
Ο Ζυλιέν Τζαλάλ Εντίν Βάις ήταν ένας Γάλλος μουσικός, ο οποίος εντρύφησε αποκλειστικά και σε βάθος στην ανατολική μουσική. Ιδρυτής και διευθυντής του Ensemble Al-Kindi κατάφερε να συνδυάσει με έναν υπέροχο τρόπο τις μουσικές δύο διαφορετικών πολιτισμών.
Η μαγική εικόνα των περιστρεφόμενων δερβίσηδων (θα μιλήσουμε στο μέλλον εκτενέστερα) μαζί με τους μαγικούς ήχους πραγματικά δημιουργούν ένα απόκοσμο περιβάλλον υψηλής μορφής μυστικιστικού διαλογισμού.
Γι΄ αυτό μου αρέσουν οι Γάλλοι! Τολμούν να κοιτάξουν εκεί όπου οι άλλοι τρέμουν.
Στο οπτικό αυτό υλικό νομίζω θα μπορέσετε να κατανοήσετε πλήρως την έννοια της Pure-Vision (καθαρής οπτικής) από τα σκουπίδια της Eurovision και όχι μόνον.
Η Ανατολή τρέχει στο αίμα μου και ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων δονεί την ψυχή μου. Δείτε σας παρακαλώ την Μουσική…
