(Μην γιορτάζεις την/στην κορυφή)
Οι ορειβάτες το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Και εννοώ οι… ζωντανοί ορειβάτες. Είναι θαυμάσιο να έχεις καταφέρει να κατακτήσεις την κορυφή, αλλά το δυσκολότερο τμήμα είναι αυτό, το οποίο απομένει (η κατάβαση). Τότε είσαι ψυχολογικά πολύ ανεβασμένος από την έξαψη της κατάκτησης, αλλά ταυτόχρονα και με λιγότερες δυνάμεις. Και αυτό κατά τη διάρκεια της κατάβασης προκαλεί λάθη. Στατιστικά τα περισσότερα δυστυχήματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια αυτού του σκέλους.
Παιδιά μην ξεγελιέστε. Δεν είμαι δα και… Προφήτης αλλά νομίζω (τρόπος του λέγειν) πως είμαστε στην αρχή… Δεν έχει να κάνει με το πώς αντιμετωπίστηκε από την Πολιτεία η πανδημία. Ο COVID-19 αποτελεί μία παγκόσμια υπόθεση. Ακόμα και εάν μία χώρα καταφέρει να επιτύχει πολύ καλά αποτελέσματα, όπως η Ελλάδα εν προκειμένω, ένα πλοιάριο από την Βόρεια Αφρική με 50 μετανάστες και φορείς εάν διαφύγει της προσοχής κάπου στη Νότια Πελοπόννησο θα φέρει ενδεχομένως τα επάνω-κάτω. Και αυτό ισχύει και για κάθε άλλο κράτος.
Θέλω πολύ να επιμείνω εδώ, διότι δεν πρόκειται για θέμα κινδυνολογίας. Ο κορωνοϊός υπάρχει, είναι μαζί μας και δεν γνωρίζουμε παρά πολύ λίγα για αυτόν. Και ενδεχόμενη επανάληψη ενός lockdown, το οποίο μπορεί να οφείλεται σε ένα καθαρά εξωγενές γεγονός, θα οδηγήσει σε ψυχολογική (και οικονομική ή/και συνδυασμό και των δύο) κατάρρευση πάρα πολλών συνανθρώπων μας.
Πέραν του ότι είμαι σφόδρα αντίθετος, όπως έχω πάρα πολλές φορές αναλύσει εναντίον της επιστροφής σε μία “κανονικότητα”, από την οποίαν εγώ προσωπικά δεν μπορώ να διακρίνω καθόλου ποιο είναι αυτό το… κανονικό (και από πού προκύπτει αυτή η ανεξήγητη εμμονή) δεν βλέπω κανένα μάθημα να έχει ληφθεί. Και αναφέρομαι και πάλι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Και από την ιστορική μου γνώση γνωρίζω πως συνήθως εάν κάτι δεν επιτύχει ουσιώδη αποτελέσματα την πρώτη φορά, επανέρχεται σε μία 12ετία περίπου με καταστροφικές συνέπειες.
Και καλά εκείνο, το οποίο δεν μπορεί να ελεγχθεί, αλλά να… προκαλείται ο COVID-19 με μία εντελώς απαράδεκτη και ανεύθυνη στάση είναι άλλο ένα θέμα. Ίσως πολλοί πλέον έχουν πειστεί (διαβάστε και τους… αμφισβητίες προηγουμένως) και θεωρούν πως όλα αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς μαζί με όλη τη σχετική παραφιλολογία. Okay! Πάω πάσο. Αλλά κάπου σ΄εκείνα τα ρημάδια τα χωριά της έρμης Ελληνικής επαρχίας κάποιοι έλεγαν “κάλλιο γαιδουρόδενε παρά γαιδουρογύρευε”. Γιατί εάν έχανες το γαϊδουράκι σου έχανες σχεδόν και τη ζωή σου.
