Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Περί των Κινηματογραφικών Φεστιβάλ

Είχα διαβάσει ένα σχόλιο του Ettore Botrini σχετικά με τις τηλεοπτικές εκπομπές διαγωνισμών μαγειρικής. Πολύ ωραία και καλά και ενδιαφέρουσες είναι (μαζί με τα έσοδα της τηλεθέασης), ωστόσο οι διαγωνιζόμενοι δεν εξασφαλίζουν τίποτα περισσότερο από μία εφήμερη δημοσιότητα. Ενδεχομένως να υπάρχει συνέχεια, ίσως κάποιες ευκαιρίες (ίσως αν και προσωπικά δεν το πολύ-πιστεύω).

Σε ένα όμως εστιατόριο, όπου δημιουργείται ένα έδεσμα, ο πελάτης πηγαίνει αυτοβούλως και πληρώνει για αυτό –και θέλει να πληρώσει-! Ο μάγειρας του εστιατορίου είναι αυτός της πραγματικής ζωής. Οι διαγωνιζόμενοι των εκπομπών είναι μίας άλλης τεχνητής ζωής.

Στα φεστιβάλ συμβαίνει κάτι το αντίστοιχο. Συμμετέχεις και ανεξαρτήτως άλλων παραμέτρων, ας υποθέσουμε, κερδίζεις ένα βραβείο. Κατά τη γνώμη μου είναι καλοδεχούμενο και προσθέτει ενέργεια στον δημιουργό, διότι αισθάνεται πως το καλλιτέχνημά του αναγνωρίζεται, τουλάχιστον από κάποιους. Σε κάποιο άλλο φεστιβάλ ίσως περάσει εντελώς απαρατήρητο. Δεν έχει σημασία.

Εάν όμως με κάποιον τρόπο η κινηματογραφική ταινία του προβληθεί στους κινηματογράφους (καθόλου εύκολο) εκεί θα συναγωνιστεί με τους όρους της πραγματικής αγοράς = τα εισιτήρια! Σπουδαίες ταινίες πέρασαν απαρατήρητες και κατέληξαν σε οικονομικές τραγωδίες, άλλες μηδενικής καλλιτεχνικής αξίας, λόγω της καλής προώθησης ή κάποιου χαρακτηριστικού τους (λχ του θέματος τους ή της πρωταγωνίστριας ή των οπτικών εφφέ) αποδείχθηκαν εισπρακτικές επιτυχίες.

Σπανίως όσες διακρίνονται στα φεστιβάλ ευρίσκουν το δρόμο για τις αίθουσες· και ίσως εκτός κάποιων εξαιρέσεων δεν κατορθώνουν να προσελκύσουν το κοινό.

Αλλά… αλλά τώρα όπου επανέρχομαι μετά από χίλια κύματα (όχι πως κόπασαν, αλλά είναι πλέον μόλις… 999) σκεφτόμουν πως θα συμμετάσχω σε κάποια.  Ο λόγος;

Ένας ηθοποιός του θεάτρου συμμετέχει στις πρόβες, συναντά άλλους ηθοποιούς, ερμηνεύει το ρόλο του στη σκηνή και εισπράττει άμεσο χειροκρότημα, φιλιά και χειραψίες.

Στον κινηματογράφο είναι όπως σε μία… οικοδομή. Εργάζεσαι χωρίς να εισπράττεις κάποια ανταμοιβή, όπως το χειροκρότημα. Δεν έχει…γοητεία· και μετά; Στο YouTube με κάποιες ίσως χιλιάδες προβολές και κάπου εκεί τελειώνει.

Σε ένα όμως φεστιβάλ (μικρό-μεγάλο δεν έχει καμία σημασία αυτό και μην το προσπεράσετε) ενδέχεται κάποιος να σε προσέξει. Και αυτός ο κάποιος να είναι εκείνος (ή εκείνη), ο οποίος θα σου αλλάξει τα δεδομένα της ζωής σου.

Ως εκ τούτου, πέραν όποιας άλλης προώθησης θα συμμετάσχουμε και σε κάποια φεστιβάλ, έχοντας όμως κατά νου τα προηγούμενα.

Σημ.: Ειλικρινά εκτιμώ ιδιαίτερα το ενδιαφέρον σας στην ανταπόκριση της αγγελίας αναζήτησης ρόλων και διαπίστωσα πως η Ελληνική κοινωνία διαθέτει δυναμικό, το οποίο ΘΕΛΕΙ να ΚΑΝΕΙ. Απλώς έχει συμμαζευτεί από την προβολή των κάθε είδους άσημων “διασημοτήτων” και διστάζει.

Σκεφτόμουν επειδή υπάρχει πληθώρα διαθέσιμων σεναρίων και ρόλων (τι να κάνουμε… γράφω πολύ), παρ΄ όλο πως τώρα έχω εστιάσει σε δύο – τρεις συγκεκριμένες ταινίες, οι ενδιαφερόμενοι ας εκδηλώσουν την επιθυμία τους, ώστε στην κατάλληλη περίπτωση να το γνωρίζω, προκειμένου να δούμε τον τρόπο αξιοποίησης και δημιουργίας. Το σχέδιο διευρύνθηκε.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)