Τις προηγούμενες ημέρες παρακολούθησα δύο θεατρικά έργα. Δεν θα ασχοληθώ με τίποτα άλλο παρά μόνο με τα σενάριά τους• και στις δύο περιπτώσεις υπήρξε ένα “Happy End” και μία “Δεύτερη Ευκαιρία”. Πόσο “ξένα” και “άστοχα” τα ένοιωσα και τα δύο… Αγαπητοί μου φίλες και φίλοι, στην ζωή ΔΕΝ υπάρχει κανένα “Ευτυχισμένο Τέλος”, ΚΑΜΙΆ “Δεύτερη Ευκαιρία”… Οτιδήποτε σε προϊδεάζει για κάτι τέτοιο είναι άκρως παραπλανητικό και εξ΄ ίσου επικίνδυνο. Υπάρχει μόνο “(Κάποιο και με κόστος) Τέλος” και μόνο “Μία Ευκαιρία”. Ίσως δεν μπορείτε να το αντιληφθείτε (αλλά μην το προσπεράσετε), προσωπικά η δική μου στάση της πηγαίας αισιοδοξίας και ενεργητικότητας εκπηγάζει ακριβώς επειδή δεν πιστεύω ποτέ σε ένα (λυρικό) “Happy End” και επειδή γνωρίζω επίσης πολύ καλά πως δεν έχω πέραν της μίας ευκαιρίας! Υιοθετώντας τα προηγούμενα δεν έχεις ούτε τον χρόνο να μεμψιμοιρείς ούτε και την πολυτέλεια να βαυκαλίζεσαι πως στο μέλλον θα υπάρξει κάποια άλλη δυνατότητα. Τόσο απλό… Καλημέρα σας με δύναμη και αισιοδοξία… άλλην 15η Δεκεμβρίου του 2014, δεν πρόκειται να ξαναδείτε! Χαρείτε την και εκμεταλλευτείτε την!
