Επαναλαμβάνω πως η τρέχουσα κατάσταση έχει μεταβάλλει άρδην το σκεπτικό μας… Δεν έχουν μεταβληθεί οι δυνατότητες μας, ούτε οι διαθέσεις μας, αλλά έχει προκληθεί μία τεχνητή έλλειψη “χαρτιών”, δηλ. χρήματος…
Γνωρίζετε πως το χρήμα αποτελεί “ανταλλακτικό” είδος και όχι “προϊόν”, όπως έχει διαμορφωθεί… Προφανώς τροποποιείται η οικονομική συμπεριφορά όταν κάτι το αντιμετωπίζεις με διαφορετικό τρόπο…
Εμένα όλο αυτό μου είναι πραγματικά ακατανόητο. Ποτέ δεν μπόρεσα να εντοπίσω, ουσιαστικές αιτίες “κρίσης”, πέραν των τεχνητών μεθόδων, οι οποίες είναι επιβαλλόμενες… Φοβάμαι το μυαλό μου είναι δομημένο διαφορετικά και όλα αυτά Φαίνονται ακατανόητα, όχι γιατί πράγματι είναι, αλλά γιατί οι λύσεις είναι προφανείς. Όσο προφανείς, άλλο τόσο και αποκρυμμένες….
Φέρνω στο νου μου την ταινία του Το φάντασμα της ελευθερίας / Le fantôme de la liberté
(Γαλλία, 1974) (εξ΄ου και ο τίτλος της ενότητας), όπου πέραν όλων των άλλων μια οικογένεια και η αστυνομία αναζητούν ένα εξαφανισμένο κοριτσάκι, το οποίο, όμως, είναι παρόν, μπροστά τους, αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία.
Ακριβώς αυτό συμβαίνει και τώρα…
Θεωρούνται δεδομένα πράγματα εντελώς παράλογα και όμως ουδείς ασχολείται με αυτά, παρά μόνον με τις συνέπειες τους… Είναι σαν να είσαι σε κάποιο πλοίο και να γίνονται συζητήσεις, συμβούλια, ενέργειες για το πώς και προς τα πού θα κινηθεί, ενώ το πλοίο είναι σε ναυπηγείο στην ξηρά…
Ένα παράδειγμα (και μόνον ένα) αφορά τις λογιστικές σε αντίθεση με τις πραγματικές αξίες… περισσότερα στο επόμενο…
