Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Τα Μακριά Κουτάλια

Υπάρχει ένας θαυμάσιος λαϊκός Εβραϊκός μύθος (ή αλληγορία) στον οποίον περιγράφεται η επίσκεψη κάποιου στον Ουρανό και η ξενάγηση του στα διαμερίσματα του (τον περιγράφω κάπως απλά). Πηγαίνουν σε δύο τραπεζαρίες, όπου είναι όλα όμοια. Τεράστια τραπέζια, πλούσια φαγητά κάθε είδους, κορυφαία εξυπηρέτηση από το… “προσωπικό” (και λίγο χιούμορ εδώ), αλλά ενώ στην μία επικρατεί ηρεμία και ευθυμία στην άλλην μία απερίγραπτη κατάσταση. Και ενώ όλα φαίνονται και είναι όμοια οι συμπεριφορές είναι εκ διαμέτρου αντίθετες στις δύο αίθουσες.
 
Ο επισκέπτης δεν μπορεί να το κατανοήσει αυτό. Πώς γίνεται να συμβαίνει; Ο “ξεναγός” του εξηγεί:
 
“Πρόσεξε μία λεπτομέρεια. Τα σερβίτσια είναι εντελώς αδύνατον να χρησιμοποιηθούν από τον κάθε άνθρωπο για τον ίδιον. Είναι πολύ μακριά σε μήκος. Για να γευτείς τη σούπα σου δεν είναι δυνατόν να το πράξεις. Μπορείς όμως να ταΐσεις τον απέναντι συνδαιτυμόνα σου και αυτός να κάνει το ίδιο για εσένα. Στην μία αίθουσα το κάνουν και αυτή η αίθουσα ονομάζεται Παράδεισος, ενώ στην άλλη ΔΕΝ το κάνουν και ονομάζεται Κόλαση. Εδώ οι άνθρωποι λιμοκτονούν και αλληλο-μισούνται αφού αρνούνται να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Το υπερεγώ τους και η άκρατη βουλιμία τους για να τα έχουν όλα δικά τους δεν τους αφήνει.”
 
Αυτή η αλληγορία περιγράφει την κοινωνία μας (εννοώ τη δεύτερη αίθουσα). Και τα μακριά κουτάλια είναι ο COVID-19, ο οποίος με κάποιο μεταφυσικό τρόπο απαίτησε ακριβώς αυτό: να δείξεις την απαιτούμενη αλληλεγγύη.
 
Στη μεγάλη διαμάχη όμως –και αυτό δεν το περιγράφει η παραβολή, αλλά το προσθέτω εγώ και δικό μου το κρίμα- χύθηκαν τα φαγητά και τα κρασιά. Και τώρα όχι μόνο δεν μπορείς να ανακουφίσεις την πείνα σου εάν δεν συνεργαστείς με τον συνάνθρωπό σου, αλλά και το διαθέσιμο φαγητό, το οποίο αναγκαστικά πρέπει να μοιραστείς είναι πολύ λιγότερο.
 
Μόλις σας έδωσα την απάντηση και τον τρόπο για το πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί η οποιαδήποτε συνέπεια της πανδημίας. Είναι τόσο απλό. Το εάν δεν είναι απλό ΔΕΝ αποτελεί πρόβλημα του COVID-19 αλλά της κοινωνίας. Άλλαξε την, αλλάζοντας έστω και ελάχιστα (προς το καλύτερο) τον εαυτόν σου.
 
Άλλωστε θα εξαφανιστεί ο COVID-19 (τα μακριά κουτάλια) και τότε δεν θα έχεις καμία ελπίδα να τραφείς και θα πεθάνεις οριστικά από την πείνα…
Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)