Το 1971 ο πατέρας μου εξέδωσε μία ιστορική μελέτη με άγνωστα κείμενα και άλλα έγγραφα για το χωριό του. Το Βερσίτσι (αυτή είναι η Σλαβική ονομασία του) νυν Σειρές (ή Σείραι κατά το αρχαιο-Ελληνικόν) είναι θα τολμούσα να χαρακτηρίσω ένα “ασήμαντο” απομακρυσμένο και άγνωστο χωριό, όπως τόσα άλλα πολλά στην Ελληνική επικράτεια.
Η σπουδαιότητα του πονήματος έγκειται στην προσέγγιση. Πως δηλαδή αποκαλύπτεται και αξιοποιείται ένας πλούτος ιστορικών στοιχείων αλλά και δεδομένων από κάτι “ελάχιστο”. Θεωρώ πως αυτή καθ’ εαυτή η μελέτη μπορεί να μην έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κάποιον αναγνώστη, ο οποίος δεν γνωρίζει τα πρόσωπα και τον συγκεκριμένο τόπο. Έχει όμως πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ως ένας εν δυνάμει “ιστορικός οδηγός” για έναν, ο οποίος ενδιαφέρεται να υλοποιήσει κάτι ανάλογο.
Ο πατέρας μου δεν ασχολήθηκε με κάτι μεγάλο. Δεν έγραψε την Ελληνική Ιστορία ή έστω την Ιστορία της Πελοποννήσου, παρ’ όλο που ενέγραψε μία παγκόσμια ιστορία, την οποία όμως ποτέ δεν εξέδωσε.
Ασχολήθηκε από κάθε πλευρά με το χωριό του. Έγραψε για την λαογραφία του, τα μνημεία του, την συνεισφορά των κατοίκων του στον αγώνα του 21 και βέβαια τα Καλαβρυτινά δημοτικά τραγούδια και δύο ιστορικές μελέτες σχετικά με την επιδρομή του Ιμπραήμ στα Καλάβρυτα.
Πίστευα πως έχανε τον χρόνο του, ώσπου ένας φίλος του και πολύ γνωστός ιστορικός πριν από πολλά χρόνια μου επεσήμανε πως αυτές οι μελέτες αποτελούν “εγχειρίδια” και είναι άκρως
ενδιαφέρουσες προς εκείνους, οι οποίοι επιθυμούν να συγγράψουν κάτι αντίστοιχο για τον τόπο τους. Θυμάμαι μάλιστα και την τελευταία φράση του σαν τώρα:
“Μην ξεχνάς πως για τα μεγάλα έχουν ασχοληθεί πολλοί, αλλά η ουσία πολλές φορές είναι κρυμμένη στις μικρές λεπτομέρειες”.
Νομίζω πως είχε πάρα πολύ δίκιο.
Είναι μέσα στα πλάνα μου η επανέκδοση ως συνόλου ολόκληρου του έργου αυτού σε έναν ολοκληρωμένο τόμο για τον προηγούμενο σκοπό.
Θα ήθελα ωστόσο να σχολιάσω και το επίγραμμα, το οποίο επέλεξε ο πατέρας μου εν μέσω Χούντας για το βιβλίο του και είμαι σίγουρος πως μόνο τυχαία δεν ήταν αυτή η επιλογή:
“Η ζωή του αληθούς πολίτου πρέπει να τελειώνη ή δια την ελευθερίαν του ή με την ελευθερία του” – Από το σπουδαιότατο έργο της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ αγνώστου συγγραφέως.
Σημ. Υπάρχουν λίγα μόλις αντίτυπα (περίπου 15) σε εξαιρετική κατάσταση (άκοπο) του συγκεκριμένου βιβλίου για όποιον ενδιαφέρεται, τα οποία μπορώ να σας προμηθεύσω σε μία συμβολική τιμή. Δυστυχώς τα υπόλοιπα είναι εξαντλημένα εκτός των αντιτύπων της βιβλιοθήκης.
