Σήμερα ήμουν στην Μεσσηνία. Θα δούμε πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα σχετικά, από κάθε άποψη. Τονίζω: πάρα πολύ ενδιαφέροντα (και χρήσιμα και μάλλον άγνωστα)! Δεν θα γράψω περισσότερα τώρα.
Κατά την επιστροφή πρόσεξα ενώ απολάμβανα την υπέροχη Ελληνική επαρχία με τα σκασμένα τζιτζίκια, τον καυτό ήλιο και τις μυρωδιές του τόπου μας (δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο στη ζωή…) μία πολύ ακριβή Mercedes της κορυφαίας S Class εγκαταλελειμμένη εμπρός από ένα επίσης ερειπωμένο και υπό κατάρρευση πέτρινο σπίτι. Εξαιρετικός συνδυασμός… Κατάρρευση συν κατάρρευση…
Η πρώτη πικρή ή ξινή σκέψη (και για τους κακούς χαιρέκακη) θα ήταν η θλιβερή κατάληξη ενός συμβόλου πλούτου και ενός πέτρινου σπιτιού. Ειλικρινά δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα, όσον αφορά το παρελθόν τους για κανένα από τα δύο αλλά δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει να εστιάσουμε όχι σε αυτό, το οποίο ήταν αλλά στην πρόοδο και σε αυτό, το οποίο ΘΑ ΕΙΝΑΙ. Και εάν στο παρελθόν μπορούσαν να δημιουργηθούν είτε ωραία σπίτια είτε πολυτελή αυτοκίνητα, αυτό καταδεικνύει πως πολύ καλύτερα μπορεί να δημιουργηθούν στο μέλλον.
Και η δύναμις της Ελληνικής φύσης δεν μπορεί παρά να σε γεμίζει με τεράστια αισιοδοξία και αποφασιστικότητα για την συνέχεια. Και να σας τονίσω και κάτι ακόμα; Δεν υπάρχει πρόοδος όταν δεν υπάρχει και καταστροφή. Δεν θα χαρώ όμως όταν κάποιος ή κάτι καταστρέφεται. Θα σκεφτώ ωστόσο αμέσως την συνέχεια και μόνον αυτή.
Η σοφία ευρίσκεται στο μέλλον (προσέξτε το αυτό) και μόνο δύναμη και αισιοδοξία θα πρέπει να εκπηγάζει από αυτήν την εικόνα.
Ήθελα αυτά να τα μοιραστώ απόψε μαζί σας.
