Αυτές τις ημέρες για κάποιον άγνωστο λόγο βρέθηκα να οδηγώ σε πολύ στενούς δρόμους. Η γνωστή αλλοπρόσαλλη στάθμευση, κάποια φορτηγά προμηθειών να ξεφορτώνουν και γενικά ένοιωθα πως οδηγούσα σε λαβύρινθο.
Ωστόσο δεν χρειάστηκε σε καμία περίπτωση να κάνω κάτι περισσότερο από το να περάσω αργά και προσεκτικά. Γιατί το γράφω αυτό;
Σίγουρα όχι για να τονίσω τις… οδηγητικές μου ικανότητες, εάν διαθέτω!
Στη ζωή συνεχώς είμαστε αναγκασμένοι να διερχόμαστε από στενούς δρόμους, καμιά φορά από πολύ στενούς (στενωπούς). Όπως δεν κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο να… μετρήσεις εάν χωράς κάπως ανάλογα συμβαίνει και με τη ζωή. Πρέπει να έχεις αντίληψη του όλου (εν προκειμένω του όγκου του οχήματός σου) και να πορευτείς.
Ούτε είναι εύκολο να εξέλθεις του οχήματος σου να μετράς το διαθέσιμο χώρο ενώ ταυτόχρονα να… οδηγείς. Χρειάζεσαι κάποια βοήθεια. Άρα και στη ζωή προκειμένου να διέλθεις από στενωπούς ισχύει κάτι παρόμοιο.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το εξής:
Μερικοί δρόμοι είναι τόσο στενοί ή με εμπόδια ώστε αντικειμενικά δεν χωράς να περάσεις. Τότε ή αλλάζεις όχημα (μηχανή – ποδήλατο) ή πηγαίνεις πεζός ή κάνεις όπισθεν και… αλλάζεις δρόμο!
Άρα ούτε όλοι οι δρόμοι είναι στενοί το ίδιο για όλους (εξαρτάται από το “όχημά” σου) αλλά ούτε και χρειάζεται να τους διαβείς με το ίδιο όχημα (κοινώς… ευελιξία)!
Τέλος εάν διαθέτεις ερπυστριοφόρο προώθησης γαιών (κοινώς… μπουλντόζα) και δεν σε νοιάζει τίποτα μπορείς και να διαπλατύνεις το δρόμο με τον τρόπο σου. Βέβαια ίσως υπάρξουν συνέπειες (όχι υποχρεωτικά)…
Άντε! Προχωράμε ό,τι δρόμος κι αν μας λάχει!
