Με… καθόλου ενδιαφέρον παρακολουθώ (αναγκαστικά) διάφορα αναδυόμενα εκ του μηδενός σενάρια… Ένα εξ’ αυτών προσδιορίζει μάλιστα με ακρίβεια και ημερομηνία εκλογών τις 13 Σεπτεμβρίου, ημέρα με Νέα Σελήνη! Η καταστροφή της 12ης Ιουλίου πάει, πέρασε! Η 13η Σεπτεμβρίου, όμως; (!)
Άλλα πάλι “προβλέπουν” διασπάσεις , ιστορίες ζούγκλας και όλα τα σχετικά…
Λοιπόν!
“Forget it Jake, it’s Chinatown.”
Και μόλις σας απάντησα με την περίφημη φράση τέλους της εξαιρετικής ταινίας του Πολάνσκι Chinatown…
Ξεχάστε τα! Όλα αυτά αποτελούν είτε θελημένα είτε αθέλητα, εμπόδια αποφυγής αποδοχής της (όποιας) πραγματικότητας… Μετατοπίζουν την λύση σε κάτι έξω από τον εαυτό μας…
Παιδιά να είμαι σαφής!
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει…
Δεν πρόκειται να αναλύσω τους λόγους και τις αιτίες, παρ’ όλο (για να είμαι ειλικρινής μαζί σας) έχω απόλυτα ξεκάθαρη εικόνα και νομίζω ότι αυτό αποδείχθηκε με τις προηγούμενες εκτιμήσεις μου… Επειδή όμως δεν με απασχολεί καθόλου το παρελθόν (τουλάχιστον στην παρούσα φάση) οφείλω να σας υποδείξω (υποκειμενικά πάντοτε) την κατάσταση και τι θα πρέπει να κάνουμε (διότι προφανώς ότι σας προτείνω πρωτίστως το δοκιμάζω και το εφαρμόζω στον εαυτό μου)…
Η νέα πραγματικότητα από χθες δεν αποτελεί στιγμιαίο και αναστρέψιμο γεγονός. Προβλέπω τουλάχιστον μία τετραετία χωρίς καθόλου πολιτειακή μεταβολή και πιστεύω και ότι η επόμενη μισή (ήτοι 5-6 έτη συνολικά) θα συνεχιστεί με τα υφιστάμενα δυσμενέστατα δεδομένα. Όποιος θεωρεί πως θα συμβεί “κάτι” εθελοτυφλεί και φυσικά “η δική σας απογοήτευση, κέρδος για κάποιον άλλον”… Ακριβώς αυτό συμβαίνει τώρα…
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε ένα στάδιο ραγδαίων μεταβολών… Όπως όμως ο καιρός δεν… χειροτερεύει ούτε και βελτιώνεται, το ίδιο ισχύει και για την πραγματικότητα: απλώς μεταβάλλεται… (βιαίως ή μη βιαίως ή εκεί όπου νομίζουμε ότι μας αρέσει ή όχι είναι άλλο θέμα)…
(Αυτά τα γράφει ένας, του οποίου το επαγγελματικό περιβάλλον έχει καταρρεύσει ολοσχερώς και μάλιστα μετά από 7 έτη σκληρότατης και εντελώς εξαντλητικής προσπάθειας παραμονής στον χώρο)· διότι η “κρίση” αγαπητές/οί μου εμφανίστηκε τον Φεβρουάριο του 2008. Μάλιστα τότε για πρώτη φορά στην επαγγελματική μου καριέρα μου ανετέθη μία πολυκατοικία και δέχθηκα την πρόκληση, λόγω του ότι και ο πελάτης μου ήταν (και είναι) εξαιρετικής ποιότητας άτομο και σχεδιάσαμε ένα ιδιαίτερα πρωτοποριακό κτίριο… Ε, δεν ήταν γραφτό μου, διότι ο άνθρωπος αυτός ανήκει στον τραπεζικό τομέα και ανέστειλε το έργο… εγκαίρως)!
Ωστόσο όπως ανάλογα με τον καιρό προετοιμάζεσαι κατάλληλα, το ίδιο συμβαίνει και με την πραγματικότητα. Στην Νέα Υόρκη η υψηλής στάθμης (κατασκευαστική) μαφία (!) έχει ένα ωραίο ρητό:
“Ποτέ μην αναβάλλεις τα σχέδιά σου λόγω του καιρού”… άλλωστε στη Νέα Υόρκη δεν θα γινόταν ποτέ τίποτα!
Η πρόκληση του καιρού είναι αυτή… Εάν μέσα Ιουλίου προκύψει μία καταιγίδα και επιμένεις να μην πάρεις ομπρέλα, διότι είναι καλοκαίρι και δεν πρέπει, τότε θα βραχείς… Νομίζω ότι μπορώ πολλά να σας υποδείξω για την συνέχεια και προφανώς, όποιος αδρανήσει μην περιμένει καλή συνέχεια…
ΔΕΝ επιλέγουμε τώρα, εάν θα περπατήσουμε ή θα ατενίσουμε.. Τώρα … Τ Ρ Ε Χ Ο Υ Μ Ε !!!
Πάρα πολλά στη συνέχεια… και μέσω και της νέας Teucris έχω εξαιρετικά “άγριες” διαθέσεις, τις οποίες θα παρουσιάζω συνεχώς…
Πιστέψτε με! Καλύτερη χρονική περίοδο και τόπο δεν πρόκειται να συναντήσουμε…
“Relax! And DO NOT forget it Jake, It’s Greece!”
Σημ. Στην φωτογραφία μου, εργασίες εκσκαφής, εν μέσω χιονοθύελλας σε ένα εξαιρετικό οικόπεδο της 5ης Λεωφόρου στο Μανχάταν. Τον Φεβρουάριο του 2008 μετά τις εδώ ακυρώσεις σκέφτηκα: “δεν έχω δουλειά που δεν έχω στην Ελλάδα. Δεν πηγαίνω να κατασκευάσω έναν… ουρανοξύστη στην Νέα Υόρκη, για αλλαγή βρε παιδάκι μου”!
Να βάλω κι εγώ ένα… κεραμίδι στο κεφάλι μου!
