Περπατώντας συνάντησα αυτή την εικόνα. Η πρώτη σκέψη ήταν μάλλον ένα… μειδίαμα, άρα ούτε καν σκέψη· και ελαφρώς ειρωνικό. Κάτι όμως με έκανε να την προσέξω λίγο περισσότερο. Το σουρεαλιστικό στοιχείο της ήταν η… γλάστρα στην είσοδο. Τι ήθελε να δηλώσει ο λαϊκός καλλιτέχνης με αυτήν του την κίνηση;
Κάτι πολύ σημαντικό: “μην με κοιτάτε πως έχω καταντήσει, αξίζω καλύτερη μοίρα· και τη γλάστρα την τοποθέτησαν για να με προσέξετε.”
Είχε δίκιο (το κτίσμα)!
Παρατηρείστε τώρα την αρχιτεκτονική αισθητική φόρμα (μορφή) της πρόσοψης του κατά τα άλλα ταπεινού ισογείου κτιρίου. Αποτελεί μία άριστη προσέγγιση για τον σκοπό, τον οποίον σχεδιάστηκε. Κεντρική είσοδος, ένθεν και ένθεν μεγάλες τζαμαρίες, ώστε να προβάλλεται το περιεχόμενο, δίπλα άλλη είσοδος για τον ελεύθερο χώρο του μικρού οικοπέδου και επιπλέον μία στρογγυλή μεταλλική σκάλα για την πλάκα οροφής (προσέξτε την στη λεπτομέρειά της).
Και αυτή η σκάλα είναι τοποθετημένη με τρόπον, ώστε μόνο από το εσωτερικό του κτίσματος να είναι προσβάσιμη ενώ ακόμα και τα κάγκελα είναι άριστα σχεδιασμένα. Στα πλαϊνά χτισμένος τοίχος (τέλειο ύψος) αλλά στην πρόσοψη διάφανα.
Τώρα το κτίσμα δείχνει εγκαταλελειμμένο και ταυτόχρονα σε μία τραγική κατάσταση, όπου η διάβρωση κατατρώγει τα υλικά.
Ο χρόνος αλλοίωσε τα χαρακτηριστικά του αλλά δεν κατάφερε να επέμβει στη φόρμα (μορφή) του. Αυτή όσο στέκει θα είναι συνεπής και ξεκάθαρη.
Και το περιεχόμενο;
Αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται περιεχόμενο, διότι το κτίσμα δεν λειτουργεί. Το περιεχόμενο δεν είναι εξασφαλισμένο πως θα αναδείξει τη συγκεκριμένη μορφή. Εξαρτάται ποιο θα είναι.
Σε κάθε κτίριο, σε κάθε κινηματογραφική ταινία, σε κάθε Άνθρωπο η μορφή και το περιεχόμενο είναι έννοιες άριστα συνυφασμένες. Αυτό πρέπει να είμαστε ικανοί να το διακρίνουμε και κατόπιν να το αξιολογούμε. Μία άριστη μορφή ωστόσο δε συνάδει κατ΄ ανάγκην με ένα συναρπαστικό περιεχόμενο. Και εάν αυτό δεν συμβαίνει, τότε η μορφή ψεύδεται.
Αλλά ίσως το ανέλυσα υπερβολικά και δεν ήταν αυτός εξ΄ αρχής ο στόχος μου.
Πάντως αυτό το κτίριο με την εξαιρετικά εύστοχα τοποθετημένη γλάστρα στην είσοδό του “ομιλεί”. Αρκεί να το ακούσεις.