Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

ΜΙΔΑΣ 614

Τώρα θα σας απαγάγω για τα παλιά. Και ψάχνω μία πληροφορία, την οποίαν δυστυχώς είχα μέσα στα πόδια μου, αλλά δεν την αξιοποίησα. Κάτι το νεαρό της ηλικίας μου, κάτι το γεγονός, πως ο πατέρας μου, άριστος γνώστης πληροφοριών και γεγονότων της εποχής, αλλά και εξαιρετικά εχέμυθος και προσεκτικός, “έφυγε” σχετικά νωρίς σε σχέση με την ηλικία μου, ώστε να προλάβω να κατανοήσω ΤΙ γνώριζε (αν και πάρα πολλά είναι καταγεγραμμένα, ΕΚΤΟΣ από αυτό) και για τους πονηρούς άριστα φυλαγμένα και εάν πάθω “κάτι”, άμεσα δημοσιοποιήσιμα, (όλοι ωστόσο οι εμπλεκόμενοι έχουν πεθάνει), αλλά μετά θάνατον κανένα έλεος.

Για τους νεότερους ο ΜΙΔΑΣ 614 ίσως δεν σημαίνει τίποτα. Για τους παλαιότερους όμως ήταν μια αντιστασιακή οργάνωση, την οποίαν ίδρυσε και ονομάτισε χαρακτηριστικά ο Ιωάννης Τσιγάντες. Όποια, όποιος δε γνωρίζει και ενδιαφέρεται ας διαβάσει. Αυτοί, οι οποίοι γνωρίζουν… γνωρίζουν.

Τον Ιωάννη Τσιγάντε, ο οποίος ήλθε στην Ελλάδα με Αγγλικό υποβρύχιο από τη Μέση Ανατολή τον Αύγουστο του 1942 με περίπου… 12,000 χρυσές λίρες (αμύθητο ποσό και τότε και τώρα) πρόδωσε κάποια γυναίκα και σε μία συμπλοκή επί της Πανεπιστημίου 86 σε ένα υπόγειο σκοτώθηκε από τους Ιταλούς.

Πάρα πολλά λέγονται (αλλά να μην τα αναφέρω τώρα), τα γνωρίζω και εγώ, αλλά το όνομα του προδότη ή προδότριας κανένας δεν μπόρεσε να μάθει. Η Ελένη Βλάχου θεωρούσε πως επρόκειτο για γυναικοδουλειά, κάτι διόλου απίθανο.

Ωστόσο…

(Αντιγράφω από το λήμμα της Wikipedia): “Το 1953, σε συνεδρίαση του εκτάκτου στρατοδικείου Αθηνών, η οποία δίκαζε μια ομάδα στελεχών του ΚΚΕ για κατασκοπεία, μεταξύ τους ο μετέπειτα γραμματέας του κόμματος, Χαρίλαος Φλωράκης, ο Κώστας Λουλές, ο Λεωνίδας Τζεφρώνης και ο συγγραφέας Περικλής Ροδάκης, ο τελευταίος απευθύνθηκε στον μάρτυρα κατηγορίας αξιωματικό της αστυνομίας ο οποίος κατέθετε και τον κατηγόρησε λέγοντας του, «…Έχεις το θράσος να μας αποκαλείς προδότες; Εσύ δεν πρόδωσες τον Τσιγάντε για τις λίρες και η γυναίκα που τηλεφώνησε στους Ιταλούς δεν είναι τώρα η σύζυγός σου;…»”

Ποιο είναι τώρα το φοβερό;

Πώς ο Περικλής Ροδάκης με καταγωγή από τη Λυκούρια Καλαβρύτων ήταν πολύ φίλος και σχεδόν συνομήλικος του πατέρα μου! Και φυσικά τότε, όταν ζούσαν και οι δύο δεν γνώριζα, ώστε να ερωτήσω για το όνομα του πιθανού καταδότη τον πατέρα μου, ο οποίος θα επικοινωνούσε με τον Περικλή Ροδάκη και ενδεχομένως θα το μάθαινε. Ή μπορεί και να το γνώριζε, αλλά δεν μου το αποκάλυψε ποτέ. Δεν μίλαγε ρε γμτ όταν επρόκειτο για αυτά τα ζητήματα, (ευτυχώς όμως… έγραφε) ήταν όμως υπέρμαχος της λήθης και ομόνοιας ενός λαού – κι εγώ παρομοίως-!

Αναζητώ λοιπόν πληροφορίες.

Σημ.1: Να ξεκαθαρίσω, πως ο πατέρας μου ήταν αριστερός με την ΤΟΤΕ έννοια και καμία σχέση με τη σημερινή… Και για εμένα ισχύει το ίδιο και φυσικά ΔΕΝ θα το αποκρύψω, αλλά όση σχέση είχε η τότε ιδεολογία με τη σημερινή, άλλη τόση έχω εγώ με την… Κίνα (=μηδέν)!

Σημ. 2: Ούτε να διανοηθείτε πως κινούμαι με διχαστικά κίνητρα. Και δεν επιθυμώ καμία αναβίωση μίσους. Απλά ψάχνω κάποια στοιχεία για τον Τσιγάντε αλλά και για τον Πολκ, αν και ειδικά για τον τελευταίο νομίζω πως τα στοιχεία της αστυνομίας, τα οποία διαθέτω είναι ξεκάθαρα και αξιόπιστα. Το πολύ ελπιδοφόρο είναι πως πολλοί υπηρεσιακοί παράγοντες ήταν τόσο ευσυνείδητοι, ώστε ακόμα και σε καθεστώς εντελώς αντίθετο τολμούσαν να εκφράσουν τη γνώμη τους.

Σημ. 3: Θα δούμε και τον Γρηγόρη Λαμπράκη στο μέλλον.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)