Τρεις τάσεις εντοπίζω στις συμπεριφορές:
1. Κυριαρχεί η λογική: μία εμμονή στο λογική, στο αίτιο και το αποτέλεσμα, μαζί με μία ταυτόχρονη λατρεία στην ασφάλεια και με σαφέστατο προσανατολισμό στο παρελθόν. Ύπουλα σημάδια κατάθλιψης.
2. Κυριαρχεί η μοίρα: μία έντονη πεποίθηση πως όλα αναγάγονται στην μοίρα και πως κανείς είναι ανίκανος να επέμβει, παρά μόνον να ακολουθεί τις αποφάσεις της, χωρίς να κάνει κάτι. Όλα συμβαίνουν στο παρόν. Ένδειξη πλήρους παραίτησης από τη ζωή.
3. Κυριαρχεί ο εγωισμός: μία τάση πως κάποιος είναι ανίκητος με δηλώσεις τύπου “ΕΓΩ θα το κάνω – επιτύχω” και τα ανάλογα “Θα γίνει το δικό μου”. Εστιάζουν στο μέλλον με την πεποίθηση πως δεν υπάρχει απρόβλεπτο στη ζωή. Άγονο υπερ-εγώ σε πλήρη ανάπτυξη σε πορεία σύγκρουσης με τοίχο.
Εάν στα προηγούμενη προστεθούν η έλλειψη παιδείας και ήθους δημιουργούνται πολύ ενδιαφέροντες συνδυασμοί συμπεριφορών.
Κι εκεί που αναρωτιέσαι για όλα τα προηγούμενα έρχεται ένα χέρι και σου πιάνει τα φτερά. Γι’ αυτό λοιπόν “αδειάστε” το μυαλό σας από τις προηγούμενες συμπεριφορές και σκέψεις (προσθέστε όμως ήθος και παιδεία) και προσπαθήστε να λάβετε ό,τι το Σύμπαν θέλει να σας δώσει. Τότε το χέρι μπορεί να αφήσει τα φτερά σας ελεύθερα.
Καλημέρα σας!
Σημ. Το χέρι είναι το δικό μου και όταν άφησα την πεταλούδα ελεύθερη πέταξε κανονικά.
