Αυτή η φωτογραφία κρύβει μέσα της τον τρόπο με τον οποίον θα πρέπει να σκέφτεσαι. Αυτή η φωτογραφία είναι μεν η Ελλάδα στην γνησιότερή της μορφή, αλλά είναι πανανθρώπινη.
Διότι “Έλληνας” δεν είναι ράτσα (δεν είσαι σκυλί) ούτε φυλή, Είναι τρόπος σκέψης και λειτουργίας μυαλού-πνεύματος και φιλοσοφίας. Και κάθε ένας είναι ευπρόσδεκτος να γίνει και να είναι Έλληνας.
Και αυτή η φωτογραφία εκφράζει απόλυτα τον τρόπο.
Είσαι τυχερός! Γεννήθηκες εδώ (εννοώ στο πνεύμα) σε έναν τόπο, όπου οι ορίζοντες είναι απόλυτα ανοιχτοί. Αλλά είσαι και άτυχος. Διότι ο τόπος είναι ξερός και γεμάτος πέτρα.
Τα σημάδια όμως δεν λαθεύουν! Βλέπεις στην απόλυτη ξεραίλα και ερημιά ένα δένδρο. Πώς φύτρωσε εκεί; Άρα ν ο μ ί ζ ε ι ς πως είναι ξερός ο τόπος. Το δένδρο θα ανθίσει ακόμα και στο πουθενά. Αλλά μπροστά σου υπάρχουν δυό αλώνια και ένα παχνί. Πρέπει (έχεις ιστορική υποχρέωση) να καλλιεργήσεις τον εαυτό σου προηγουμένως και στα σκληρά αλώνια να πάρεις τον καρπό της γνώσης σου.
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Αλλά εσύ είσαι τυχερός! Έχεις ορίζοντα και στόχο!
Ποιός είναι αυτός; Μα η απέναντι μεγαλοπρεπής κορυφή. Την βλέπεις! Την βλέπεις ξεκάθαρα και είναι εμπρός σου!
Η καταγωγή σου είναι στην πέτρα και στα όρη. Δεν γεννήθηκες στα πούπουλα, είσαι δίπλα στο αλώνι. Μην ντρέπεσαι γι’ αυτό. Αξιοποίησέ την με υπερηφάνεια!
Μην αποκλείεις την σύγχρονη σκέψη και τεχνολογία! Οι κεραίες στο βάθος πλάι από το δένδρο μαζί με τα χαλάσματα της ξερολιθιάς σου υπενθυμίζουν πως αρχέγονη παράδοση και κορυφαία πρόοδος μπορούν άνετα να συμβαδίζουν.
Πάψε να είσαι μίζερος και δειλός. “Τόλμησε να ανέβεις μία φορά σε κορυφή και τότε θα δείς πως ο ευκολότερος δρόμος είναι από κορυφή σε κορυφή (Φρ. Νίτσε).”
Αλλά για να φτάσεις εκεί πρέπει να διασχίσεις την κοιλάδα στο μεταξύ σας. Πρέπει να ξεπεράσεις την ανθρώπινη ευτέλεια και μικρότητα και τότε και μόνον τότε θα δεις πόσο εύκολο είναι να βαδίζεις από μεγάλο σε μεγάλο.
Κι όπως πάλι ο Φρ. Νίτσε είπε, αν δεν έχεις την δύναμη να γκρεμίσεις δεν μπορείς να θεμελιώσεις τίποτα καινούργιο.
Σπάσε τα δεσμά του εαυτού σου, ξεχύσου από την κορυφή στην οποία ήσουν τυχερός και γεννήθηκες και τράβα για ψηλα, για την κορυφή που βλέπεις και ορθώνεται εμπρός σου.
Αν κάθεσαι και κλαις την μοίρα σου γιατί γεννήθηκες στα ξερά αλώνια είσαι αχάριστος και διπλά δυστυχισμένος.
Δες την κορυφή!
Σημ. Αυτές τις σκέψεις έκανα μόλις πάτησα σήμερα το μεσημέρι τα πόδια μου στα αλώνια στα Άρμπουνα απέναντι από τον Θεϊκό Χελμό. Ήθελα πολύ να τις εκφράσω…
Υπ΄όψιν πως δεν ήμουν για αναψυχή εκεί… Μία πολύ δύσκολη ημέρα αλλά σβήνουν όλα στη θέα και την μαγεία της κορυφής.
Η Φιλοσοφία μιάς Κορυφής…
