Διαβάζοντας τα διάφορα μέσα και την κάθε λογής “ανεύθυνη” δημοσιογραφία (το “δ” με μικρό), νομίζει κάποιος ότι ευρίσκεται περίπου στο …Ιράκ… Γεγονός είναι πως ακραίες καταστάσεις και τραγικά γεγονότα θέτουν τα προηγούμενα ενδεχομένως μη ρεαλιστικά. Δεν μπορώ να γνωρίζω περισσότερα απ’ όσα ακούω, ούτε όμως και να αγνοήσω πως η Ελλάδα διέρχεται μία δύσκολη περίοδο. Ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία (την οποία συναντώ καθημερινά γύρω μου), μακριά από τους μεγεθυντικούς φακούς και τις ακρότητες των “μέσων”, προσπαθεί, αγωνίζεται με κάθε τρόπο και δεν εγκαταλείπει. Απλώς είναι …βουβή. Η παρακάτω φωτογραφία ελήθφη χθες στην Κυπαρισσία. Μία μικρή επαρχιακή πόλη… Ίσως δεν μπορώ να έχω μία καλύτερη απεικόνιση του πως εννοώ αυτή την σιωπηλή ανθρώπινη πλειοψηφία, παρά αντικαθιστώντας τα κτίρια, τα οποία βλέπετε με ανθρώπους…
Μπορεί επίσης να σας αρέσει
Εδώ σας θέλω πουλάκια μου. Από τον Μάιο του 2020 οι μετοχές της Rolls Royce και εννοώ του τμήματος κατασκευής κινητήρων αεροσκαφών, […]
Στην εξαιρετική ταινία “Ο Ελαφοκυνηγός” υπάρχει περίπου στο μέσον μία συγκλονιστική σκηνή. Είναι εκεί, όπου οι Βιετκόνγκ στοιχηματίζουν και παίζουν Ρώσσικη ρουλέτα […]
Ήταν το όνειρο της αναπτυσσόμενης αστικής (και όχι μόνον) τάξης. Το όνειρο μίας υψηλής υπερ-κατασκευής στη θέση ενός παλαιού ταπεινού πέτρινου ή […]
Στην ζωή προχωράς ή με βήματα ή με πηδήματα (μην πάει ο νους σας σε υπονοούμενα). Με τα βήματα η πρόοδος είναι […]