“Τι χρειάζεται να λέμε π.χ. Ηλέκτρα του Ευριπίδη και Κλυταιμνήστρα και Αίγισθος και Ορέστης και Πυλάδης και όχι η Δήμητρα του Κορωπίου και η μάνα της, η Θεωνάρα, που ενώ έλειπε ο άντρας της στον πόλεμο της Κορέας, πήρε αγαπητικό τον ομορφονιό, τον κουραμπιέ Φατούρο και σκοτώσανε μαζί τον άντρα της, τον παλληκαρά, μόλις γύρισε από τον πόλεμο, στο μπάνιο με το μπαλντά; Και η κακούργα η Θεωνάρα φευγάτισε το αγόρι της, τον Παντελή, σ΄ ένα χωριό της Λειβαδιάς και τη θυγατέρα της την πάντρεψε μ’ έναν φτωχό μεροκαματιάρη, για να μην έχει το κουράγιο να γκρινιάζει για το φόνο του πατέρα της και για τα κτήματα του, που τα ΄φαγε ο φονιάς μετά το φόνο του μακαρίτη…”
Ίσως νομίζετε πως διαβάζετε μία κακόγουστη, κριτική-φάρσα, την οποίαν θα έγραφε κάποιος –άγνωστο πώς να τον χαρακτηρίσω- για την υπόθεση (το τονίζω, την υπόθεση) του έργου “Ηλέκτρα” του Ευριπίδη… Ίσως νομίζετε πως αστειεύομαι.
Κι όμως αυτήν την κριτική έγραψε ο πολέμιος του αριστουργήματος “Ηλέκτρα” του Μιχάλη Κακογιάννη, Σ. Μ. Προσέξτε τους τίτλους του:
Ακαδημαϊκός, τιμημένος με τον Πολεμικό Σταυρό και τον ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Γεωργίου. Ο ίδιος καλούσε σε άρθρο του, τον Ελληνικό λαό επί Κατοχής να συνεργαστεί ειλικρινά και ενεργητικά με τον κατακτητή! (Πώς τιμήθηκε άραγε με τα προηγούμενα παράσημα;). Επιπλέον ήταν ο ίδιος ο οποίος κατέβαλλε τεράστιες προσπάθειες και κατάφερε να ΜΗΝ δοθεί το Νόμπελ στον Νίκο Καζαντζάκη, επειδή ήταν κομμουνιστής, όπως έλεγε, επειδή τον φθονούσε τραγικά θα έλεγα… όπως μάλλον και τον Κακογιάννη για την καλλιτεχνική του δημιουργία.
Μετά να σχολιάσω την σημερινή απόλυτη κοινωνική και πολιτική κατάντια; Η Θεωνάρα νίκησε κατά κράτος και η Θεωνάρα δια των λόγων ενός ακαδημαϊκού είναι σαφώς ανώτερη μιας ξενέρωτης Κλυταιμνήστρας και ενός ασήμαντου συγγραφέα, όπως ήταν αυτός, ο, πώς τον λένε… Ευριπίδης.
Σύμφωνοι κατρακυλάμε στα κατώτερα επίπεδα, αλλά να δούμε από πού προέρχεται σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό αυτή η κληρονομιά… Και για να αλλάξει αυτή η πορεία μιλάτε και στηλιτεύετε κάθε αθλιότητα… Εδώ δεν χωρά καμία δικαιολογία ΚΥΡΙΩΣ από όσους έχουν τη δύναμη και την πνευματική παιδεία.
Μορφώστε και αγαπήστε την… κακούργα και λαϊκούρα Θεωνάρα καθώς και τον κουραμπιέ Φατούρο. Δεν χωρούν εδώ ιδεολογίες. Η Αγάπη στον Άνθρωπο είναι το κλειδί ή μάλλον το… password!