Υπάρχει μία μεγάλη παρανόηση σχετικά με τις δύο αυτές έννοιες. Μία παρανόηση, η οποία οδηγεί σε εντελώς λάθος συμπεράσματα. Πάρα πολλές φορές νομίζουμε πως κερδίσαμε κάποιον ή κάτι ή πως ηττηθήκαμε από κάποιον ή κάτι. Αλλά… Αλλά οι έννοιες της “νίκης” και της “ήττας” προϋποθέτουν ένα μόνο ουσιαστικό στοιχείο:
Αντίπαλο!
Συνεπώς για να έχουν νόημα και ουσία πρέπει προηγουμένως να έχουμε ορίσει ποιος είναι ο αντίπαλος και εάν τελικά υπάρχει αντίπαλος. Διότι στην πραγματικότητα με την εξαίρεση Θεϊκών επεμβάσεων ο αντίπαλος είναι πάντα ένας και αυτός είναι ο εαυτός μας.
Άρα η νίκη ή η ήττα αφορά τη σχέση μας με τον εαυτό μας και όχι με τους άλλους ανθρώπους. Ακόμα και όταν είναι φανερό, πως υφίσταται “αντίπαλος” έγκειται πάλι σε εμάς να το έχουμε εντοπίσει και αξιολογήσει και πριν από την εμφάνισή του.Και αυτό είναι το απαραίτητο θεωρητικό υπόβαθρο, ασχέτως εάν στην πορεία δίνουμε τον αγώνα και τις μάχες μας.
Εάν θέλετε να αποβάλλετe την έννοια της ήττας από επάνω σας αλλάξτε τους ορισμούς για τον “αντίπαλο”. Προσέξτε και τον θρίαμβο της νίκης, μήπως κερδίσατε κάποιον, ο οποίος τελικά δεν ήταν αντίπαλός σας. Διότι τότε ενδεχομένως θα τον κάνετε!
