Διαβάζω κατά καιρούς πως η λύση ενός προβλήματος ευρίσκεται μέσα στο πρόβλημα. Δεν γνωρίζω για εσάς αλλά η προσωπική μου εμπειρία μου έδειξε (και δείχνει) πως ποτέ η λύση δεν ευρίσκεται μέσα στο ζήτημα, το οποίο δημιούργησε το πρόβλημα. Ούτε ποτέ μου πίστεψα στο “κάθε εμπόδιο για καλό”. Προφανώς κάθε εμπόδιο τον κακό του τον καιρό και ούτε πρόκληση ούτε τίποτα δεν είναι. Είναι ένα ΕΜΠΟΔΙΟ.
Το ότι αναγκάζεσαι να το υπερπηδήσεις, αποφύγεις, καταστρέψεις ή ό,τι άλλο και η διαφορετική προσέγγιση αποδεικνύεται επιτυχής δεν σημαίνει πως το εμπόδιο εξαγνίζεται. Ήταν εκεί για να σε εμποδίσει από κάποιον στόχο σου ή επιθυμία σου.
Τότε ποια η χρησιμότητα (εάν μπορεί κανείς να το ορίσει με αυτόν τον τρόπο) του εμποδίου; Απολύτως καμία! Και η εξύμνηση μερικές φορές αυτών των εμποδίων ως εφαλτηρίων για καλύτερα πράγματα νομίζω πως δεν είναι καθόλου επιτυχής.
Τα εμπόδια και τα προβλήματα κατά κανόνα προέρχονται από τους ανθρώπους. Η φύση δεν προβάλει εμπόδια. Η διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου δεν εμποδίστηκε από τη φύση. Ο άνθρωπος θέλησε να το πράξει και η φύση μάλιστα του έδωσε και ένα πολύ στενό σημείο, ώστε να τα καταφέρει.
Ο βαθμός λοιπόν επιτυχίας μίας κοινωνίας θα έπρεπε να καθορίζεται (εντελώς θεωρητικό αυτό) από το βαθμό δυσκολιών, οι οποίες προβάλλονται σε αυτήν και προέρχονται από τα μέλη της. Όλα τα άλλα είναι (συγγνώμη για την έκφραση) μπούρδες.
Γιατί τα γράφω αυτά;
Διότι η παράμετρος, η οποία δεν αξιολογείται είναι αυτή του περιορισμένου χρόνου. Η κατανάλωση ενέργειας επίλυσης ενός προβλήματος στερεί από την δημιουργία. Ή ένα μεγάλο πρόβλημα ή έστω πολλά μικρά ή και συνδυασμός τους και η ενέργεια επίλυσής τους τελικά απομυζούν τη δημιουργική ενέργεια και ξοδεύουν νεκρό χρόνο, ο οποίος στην περιορισμένη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής είναι πολύτιμος.
Υπάρχει κάποια λύση;
Δεν το ισχυρίζομαι, αλλά τουλάχιστον υπάρχει μία μεθοδολογία. ΔΕΝ ασχολείσαι με το πρόβλημα κατά το δυνατόν, όσο και εάν αυτό επιμένει. Αντιθέτως κατευθύνεις την ενέργειά σου σε τομείς, οι οποίοι αξιοποιούν τους διαθέσιμους πόρους σου και επιτυγχάνεις κάποια αποτελέσματα.
Εν τέλει ο καλύτερος τρόπος υπερνίκησης ενός εμποδίου είναι η ενασχόληση σου με κάτι, το οποίο σου αποφέρει πολύ μεγαλύτερα οφέλη, ώστε το προηγούμενο μεγάλο εμπόδιο να καθίσταται εκ των πραγμάτων ασήμαντο.
Δεν μειώνεις κάτι το οποίο εγγενώς δεν μειώνεται ή εξαλείφεται αφού δεν το ελέγχεις, αλλά αυξαίνεις κάτι, το οποίο ελέγχεις και αυξάνεται με τον έλεγχό σου.
