Συνήθως εκθειάζουμε τις επιτυχίες και παρουσιάζουμε τα “εκπληκτικά” επιτεύγματα επιχειρηματικής διορατικότητας. Ωστόσο τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα αφορούν τις “αστοχίες” και την έλλειψη διορατικότητας –παντελώς-. Εκ των υστέρων φυσικά όλοι μετασχηματίζονται σε …”Προφήτες”. Όμως περισσότερα διδάγματα συνάγονται από τις αποτυχίες παρά το αντίθετο.
Στα 1867 λοιπόν πληροφόρησαν τον Joseph Seligman πως όλη η περιοχή βορείως της 16ης οδού και δυτικά της Broadway έως τον 121ο δρόμο ήταν προς πώληση, (αφορά την Νέα Υόρκη και αυτό το τμήμα περιλαμβάνει σήμερα το μεγαλύτερο τμήμα της West End Avenue και του Riverside Drive).
Η τιμή πώλησης αυτής της έκτασης η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού Μανχάταν με έκταση σχεδόν ….8 τετρ. χιλιόμετρα ήταν 450.000 δολάρια. Ήταν ίσως η καλύτερη πρόταση μετά από την αγορά ολόκληρου του νησιού από τον Peter Minuit από τους Ινδιάνους.
Ο Seligman διέθετε τα χρήματα αλλά αρνήθηκε:
“Είναι μία κακή επένδυση”, είπε…
