Πριν από κάποια χρόνια είχα ακούσει για κάποιους κλωστοϋφαντουργούς βιομηχάνους από την Μικρά Ασία (δεν συγκράτησα δυστυχώς το όνομά τους), οι οποίοι έχασαν τα πάντα το 1922. Ωστόσο σε λίγα χρόνια δημιούργησαν στον Βόλο μία κραταιά και μεγαλύτερη βιομηχανία από αυτήν, την οποία έχασαν. Τούτο, διότι όπως ανέφερε η αφηγήτρια -το θυμάμαι χαρακτηριστικά-: “Εμπιστεύονταν την Αγορά”… Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο εκπλήσσομαι καθημερινά από την ισχύ αυτής της πρότασης. Ίσως τη μόνη, την οποία χρειάζεται να γνωρίζει ένας “σωστός” άνθρωπος του επιχειρείν…
Μπορεί επίσης να σας αρέσει
Μάλλον έχει περάσει πολύς καιρός και το ξεχάσατε. Οι Έλληνες ήταν αποικιοκράτες! Το μόνο που έχει μείνει από αυτήν την συνήθεια είναι […]
Έχω πολλές φορές γράψει πως η φτώχεια είναι νοοτροπία… και σίγουρα καθόλου αρετή. Αντιθέτως την θεωρώ καθαρή τιμωρία (αλλά δεν γνωρίζω ακριβώς […]
Χθες το βράδυ παρακολούθησα ένα εξαίρετο ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Γιάννη Τριτσιμπίδα με τίτλο: “ΒΙΕΤ ΚΩΣΤΑΣ – Υπηκοότης: Ακαθόριστος.” Λοιπόν ένοιωσα ντροπή γιατί […]
…κι αν η κρίση έχει …περάσει; Ξέρετε έχω ένα πολύ ενδιαφέρον αρχείο από παλαιές εφημερίδες… Ο παππούς μου είχε τις εφημερίδες του […]