Οι φωτογραφικές μηχανές Hasselblad αποτελούν ένα μοναδικό είδος οπτικής αποτύπωσης. Είναι περίπου οι Rolls Royce των φωτογραφικών μηχανών. Και εάν φαίνεται αρκετά λογικό να καταβάλλει κάποιος 350 έως 500,000 ευρώ ή και περισσότερα για μία Rolls, η οποία κυκλοφορεί στο δρόμο και φαίνεται, πόσο λογικό είναι να εκταμιεύσει κανείς 35,000 ευρώ χωρίς τους φακούς (οι οποίοι κοστίζουν 4-10,000+ ευρώ) για μία Hasselblad, την οποίαν μόνον ο ίδιος θα γνωρίζει ότι κατέχει;
Είναι αλήθεια πως εάν κάποιος παρατηρήσει δύο φωτογραφίες, μία από μία μηχανή Hasselblad και μία άλλη από μία πολύ καλή άλλη μάρκα δεν θα μπορέσει να διακρίνει τόσο μεγάλες διαφορές, ώστε τουλάχιστον να δικαιολογούν αυτή την τεράστια διαφορά στην τιμή. Αυτό βέβαια δεν είναι ακριβώς αληθές, αλλά και πάλι θα ήθελα να εστιάσω στο σκεπτικό αγοράς μίας Hasselblad.
Αν και ο παρακάτω συλλογισμός δεν είναι ορθός, διότι τα μεγέθη δεν ποσοτικοποιούνται χάριν του άρθρου θα τον χρησιμοποιήσω. Ένας πολύ καλός ή κάτι πολύ καλό θεωρητικά ευρίσκεται στο 85% του τέλειου. Από εκεί και πάνω κάθε μία μονάδα βελτίωσης απαιτεί πολλαπλάσιο κόπο. Δεν προσθέτεις απλώς άλλο ένα αλλά πάρα πολλά για να βελτιωθείς από το 85 στο 86%. Είναι όπως λέγεται λογαριθμική η αύξηση. Από 85% στο 90% απαιτείται εκατό φορές (τρόπος του λέγειν) περισσότερος κόπος από όσος από το 10 στο 85. Έχει νόημα αυτό ή αποτελεί μία σπατάλη ενέργειας άνευ προηγουμένου;
Θα σας απαντήσω.
Η πρόοδος της ανθρωπότητας σε κάθε τομέα οφείλεται σε αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι αποφάσισαν πως δεν είναι ικανοποιημένοι με το 85% και θα ήθελαν να είναι στο ιδανικό 99%. Από το 95% (θεωρητικά το γράφω) και άνω είναι ουσιαστικά άπιαστες οι βελτιώσεις. Αλλά και το παραμικρό κλάσμα από 85,01 σε 85,02 αποτελεί ένα τεράστιο βήμα στη σκέψη της ανθρωπότητας, το οποίο με τη σειρά του διαχέεται προς τα κάτω και πλέον το ΝΕΟ 85% είναι πολύ ανώτερο από το παλιό.
Σκεφτείτε τα δισκόφρενα ή το ABS στα αυτοκίνητα. Δεν τα ζήτησαν ποτέ οι καταναλωτές. Κάποιοι όμως στις αυτοκινητοβιομηχανίες ήθελαν καλύτερη και ασφαλέστερη πέδηση. Και κάπως με αυτόν τον τρόπο, όπως σε κάθε τι, εξελίχθηκε η τεχνολογία και μεταφέρθηκε στο ευρύ καταναλωτικό κοινό.
Αποκτώντας μία Hasselblad κρατάς στα χέρια σου υλοποιημένο αυτό το σκεπτικό των λίγων ανθρώπων. Και προφανώς είσαι ένα τουλάχιστον βήμα εμπρός από τους άλλους. Και αυτοί οι άνθρωποι εργάζονται παθιασμένα στο να στο προσφέρουν· απλώς έχει μεγάλο κόστος για όλους. Εδώ κρύβεται και η ψυχολογία της προώθησης προϊόντων με ξεχωριστή και εντελώς προηγμένη τεχνολογία. Θέλεις να κρατήσεις το καλύτερο φορητό τηλέφωνο ακόμα και εάν χρειαστεί να θυσιάσεις ολόκληρο το μισθό σου (και λίγο είναι). Είσαι όμως και εσύ στην ακμή της τεχνολογίας. Η ίδια λογική διέπει μία πέννα των 1500 ευρώ, ενώ μπορείς να έχεις την ποιότητα στο 85% της προηγούμενης με μόλις 4,20 ευρώ. Και τα βιολιά Στραντιβάριους σε αυτόν τον αστερισμό λάμπουν.
Και η Hasselblad κλείνει εφέτος 50 έτη παρουσίας στη Σελήνη! Διότι αυτή επέλεξε η NASA!
Συνειρμικά θα αναφέρω και την εκπληκτική τεχνική τελειότητα και λεπτομέρεια των εκδόσεων του Γουτεμβέργιου. Ήταν άψογα. Το περιεχόμενο τους τόσο κοινό, πάντα η Βίβλος ήταν ένα εξαιρετικά διαδεδομένο βιβλίο, αλλά άλλο αποτυπωμένη σε ένα βιβλίο τυπωμένο από τον Γουτεμβέργιο και άλλο σε φωτοτυπίες.
Προφανώς και η μηχανή Hasselblad δεν μπορεί ούτε έχει και τη νόηση να επιλέξει το θέμα. Αυτό ανήκει στη δικαιοδοσία του ανθρωπίνου μυαλού και το αυτό ισχύει επίσης για κάθε αντικείμενο. Τα Στραντιβάριους σίγουρα δεν σε μεταμορφώνουν σε σπουδαίο βιολιστή ούτε και η Hasselblad σε καλλιτέχνη (αν και κάποιες φορές και μόνο η χρήση κάποιων ιδιαίτερων οργάνων ψυχολογικά σε ωθεί προς τα επάνω).
Το άρθρο το έγραψα σκεπτόμενος πόσο έχει υποτιμηθεί η σημασία στην ουσιαστική λεπτομέρεια και πως η αναζήτηση του τέλειου και ουτοπικού δεν δηλώνει κατ΄ ανάγκην ματαιοδοξία. Είναι κάτι το διαφορετικό.
Σημείωση: Εννοείται πως δεν έχω καμία σχέση με τις προαναφερόμενες φίρμες και δυστυχώς δεν κατέχω κάτι από τα προηγούμενα.
