“Ο άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα να ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα όμορφο ποίημα, να βλέπει μιάν έξοχη εικόνα και αν μπορεί να διατυπώνει κάποιες ορθές ιδέες. Διαφορετικά χάνει το αίσθημα για την τελειότητα και για το καλό, που δεν τα αναζητάει. και ο νους του αμβλύνεται”.
Όταν τα ελαττώματά μας (τα οποία γνωρίζουμε θαυμάσια) δεν τα περνάμε για προτερήματα (και αυτό το γνωρίζουμε θαυμάσια) τότε και θα διορθωθούμε και θα βελτιωθούμε. Αλλά αυτό προϋποθέτει την άρνηση του εγωιστικού εαυτού μας.
Και κάτι ακόμα για τα νιάτα (και τους παντοτινά νέους):
“Κι αν προκόβει ο κόσμος στο σύνολό του οι νέοι ωστόσο είναι αναγκασμένοι να ξεκινάνε πάντα από την αρχή και να ξαναζούνε σαν άτομα τους σταθμούς του παγκόσμιου πολιτισμού”.
