BACK TO 70s
Η πρόκληση των καιρών!
ATHENS RELOADED.
Παρατήρηση: Μην ξεχνάτε. Μιλάμε για τρελά επενδυτικά σχέδια. Αν στο Μεταξουργείο που κινδυνεύετε να βρεθείτε με ένα μαχαίρι στην πλάτη σας λέω να επενδύσετε αξιολογείστε το προηγουμένως ή βρείτε τους τρόπους.
Χαρείτε!!!
Επιστρέψαμε στο 1970 ή τέλος πάντων στην δεκαετία του 70!
Η μεγαλύτερη ευκαιρία (με ΟΛΗ την σημασία της λέξης) είναι στα πόδια μας!
Είναι απίστευτο αυτό που συνέβη. Επιστρέψαμε πίσω στον χρόνο κατά 40 έτη. Αλλά είμαστε στο 2010. Δεν νομίζω πως μπορεί ποτέ να συμβεί κάτι πιο εκπληκτικό. Να γνωρίζεις τις εξελίξεις, να γνωρίζεις το μέλλον. Να ζεις σαράντα χρόνια εμπρός και να έχεις την σοφία του παρελθόντος και τις λαμπρές προοπτικές του μέλλοντος (του γνωστού πλέον) μέλλοντος!
Τα πιο τρελά μας όνειρα έγιναν πραγματικότητα, (επιτέλους)!
Λοιπόν, ας δούμε τώρα ΠΩΣ ξεδιπλώνεται αυτή η μοναδική ευκαιρία και ΠΩΣ μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μεγάλες περιουσίες ειδικά στον τομέα των ακινήτων. Μήπως υπερβάλω; Δεν θα το έλεγα. Απλά δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές αλλά σίγουρα ερεθίσματα που ο κατάλληλος δέκτης μπορεί να τα αξιοποιήσει.
Η δεκαετία του 1970 χαρακτηρίζεται από σπουδαία γεγονότα και πρόσωπα που άφησαν την σφραγίδα τους στον εικοστό αιώνα.
Ας δούμε τι εννοώ:
Αριστοτέλης Ωνάσης, Σταύρος Νιάρχος, Μαρία Κάλλας, Τζων Κέννεντυ, Τζάκι Κέννεντυ, Πάμπλο Πικάσσο, Σαλβαδόρ Νταλί, Τζιμ Μόρισσον, Άντυ Γουώρχωλ, Λου Ρίντ, Μπομπ Μάρλευ…… για να αναφέρω μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά ονόματα της δεκαετίας του 70.
Επίσης σκεφτείτε και λίγο πιο χαλαρά τις σειρές MASH, Το πλοίο της αγάπης, τους Αγγέλους του Τσάρλυ.
Και βέβαια τον Ρίτσαρντ Νίξον.
Προσέξτε από πόσους τομείς προέρχονται και πόσο καθοριστική ήταν συμβολή τους σε αυτό που επέλεξαν να είναι.
Για την Ελλάδα η δεκαετία αυτή ήταν αιματοβαμμένη από την χειρότερη απώλεια μετά το 1922, την απώλεια της μισής Κύπρου.
Αλλά ας περιοριστούμε στα ακίνητα. Βέβαια το 1970 δεν ήμουν παρά επτά ετών και συνεπώς ούτε να διαβάζω δεν γνώριζα. Δεν μπορώ λοιπόν να αξιολογήσω παρά εκ των υστέρων τα χρόνια αυτά. Σκεφτείτε όμως σίγουρα πως το Κολωνάκι είχε κτίρια 40 ετών ΝΕΩΤΕΡΑ. Όχι ΜΟΝΟ το Κολωνάκι αλλά ολόκληρη η ΤΟΤΕ Αθήνα.
Μία παρατήρηση στο σημείο αυτό. Η Αθήνα του 1970 ήταν η ΙΔΙΑ Αθήνα του 400πΧ, του 30μΧ και του 1830μΧ αλλά και του 1950 και του 60. Όχι όμως και του 2010. Γιατί το λέω αυτό; Μα τότε το Παλαιό Ψυχικό ήταν προάστιο και να μην μιλήσω για την Κηφισιά και την Εκάλη, αλλά ούτε και τον Νέο Κόσμο ή την Συγγρού… Σκεφτείτε πως η Αθήνα ήταν γεωγραφικά περίπου η ίδια 2500 χρόνια και ΜΟΝΟ τα 40 τελευταία χρόνια μιλάμε για περιοχές έξω από τον βασικό πολεοδομικό ιστό.
Δείτε και το σχέδιο του Ψυχικού σχεδιασμένο από τον μεγάλο Αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Νικολούδη το 1927 (είναι από το εξαιρετικό βιβλίο της Αμαλίας Κωτσάκη για τον εν λόγω Αρχιτέκτονα, εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ 2007).
Πότε δηλαδή; Μα το …1970!
Τώρα έχουμε την ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ευκαιρία να επανέλθουμε στο σημείο καμπής. Σας έχω τονίσει επανειλημμένως σε αυτό το site πως πιο το πιο σημαντικό σε όλα τα ζητήματα είναι το σημείο μεταβολής ή τα ακραία και λιγότερο επιθυμητά σημεία. Το 1970 λοιπόν είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ένα τέτοιο σημείο. Είναι ένα σημείο ΚΑΜΠΗΣ.
Ας προσεγγίσουμε λοιπόν το ζήτημα από την επενδυτική του πλευρά όσον αφορά τα ακίνητα.
Επενδυτική πολιτική το 1970 στα Ακίνητα.
Για να δούμε μερικές σκέψεις στο ζήτημα αυτό από επενδυτικής απόψεως και όσον αφορά τα ακίνητα (και ΟΧΙ μόνον) σημείο προς σημείο:
(Το 1970 ήμουν (είμαι) επτά χρονών).
Το 1970 θα επιλέγαμε κάποιο ακίνητο στο κέντρο, διότι:
- Δεν υπήρχαν αλλοδαποί, (μην με παρεξηγήσετε παρακαλώ, αναφέρομαι στο κοινωνιολογικό φαινόμενο).Οι αλλοδαποί μένουν εκεί για τους ΙΔΙΟΥΣ λόγους που έμεναν όσοι έφευγαν από την επαρχία για την Αθήνα, δηλαδή ΚΟΝΤΑ στο κέντρο και τις πολλές άμεσες δουλειές, την απουσία μετακινήσεων και τα φθηνά ενοίκια. Τώρα λοιπόν χαρακτηρίζουμε υποβαθμισμένες τις περιοχές που τέθηκαν οι ΡΙΖΕΣ της Αθήνας, επειδή τώρα τις κατοικούν (και τις απολαμβάνουν) άνθρωποι χωρίς ελπίδα αλλά και με όνειρα. Όταν λοιπόν το Μεταξουργείο και ο Κολωνός γίνουν Κολωνάκι γιατί και οι αλλοδαποί διαθέτουν από τον Θεό τα ίδια προσόντα όπως όλοι μας (σκεφθείτε τους Έλληνες μετανάστες προς την Αμερική, τι ήταν κατώτεροι;), τότε θα θυμηθείτε την ιστοσελίδα αυτή (αν υπάρχει internet) και θα κλαίτε με μαύρο δάκρυ που τα σημερινά φθηνά «ερείπια» τα σνομπάρατε, ενώ οι «τυχεροί» μετανάστες τα νέμονται. (Αυτό το σενάριο το έχω δει στις Η.Π.Α. αν ΔΕΝ με πιστεύετε).ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΚΑΤΑ ΚΑΠΝΟΥ στις «υποβαθμισμένες» περιοχές του Κέντρου.
- Δεν υπήρχαν τόσα πολλά αυτοκίνητα.Μήπως το 1970 υπήρχε το μετρό; Όλοι όμως ονειρευόμαστε αυτοκίνητα και αυτό είναι πολύ θεμιτό. Μακάρι όλοι να έχουμε μεγάλα και ασφαλή αυτοκίνητα. Το μόνο πρόβλημα: Η στάθμευση.
ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: ΑΓΟΡΑΣΤΕ επίσης ΚΑΤΑ ΚΑΠΝΟΥ στις “υποβαθμισμένες” περιοχές του κέντρου ΚΑΙ επενδύστε στον τρόπο επίλυσης του προβλήματος της στάθμευσης. Όσοι το 1970 το σκέφτονταν τώρα… - Οι συγκοινωνίες ήταν ανεκτές.Οι συγκοινωνίες και τώρα ανεκτές είναι. Σκεφτείτε το 1970 πως αναπτύσσονταν τα ταξί.ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: Επενδύστε στα ΚΑΛΑ ταξί, με καλά πολυτελή αυτοκίνητα, ευγενείς οδηγούς και άψογη ποιότητα.
- Οι τράπεζες δεν έδιναν δάνεια (σας θυμίζει τίποτα αυτό;).Ούτε τώρα δίνουν. Μα τότε ΟΛΟΙ τα καταφέρατε, ΤΩΡΑ θα αποθαρρυνθείτε;
ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: ΞΕΧΑΣΤΕ τις τράπεζες όσοι ΔΕΝ έχετε χρήματα (θα τα καταφέρετε έτσι κι αλλιώς, όπως το 1970) και αγοράστε τραπεζικές μετοχές όσοι ΕΧΕΤΕ χρήματα. Σε 30 χρόνια θα τις ΥΠΕΡ πολλαπλασιάσει (βλέπε και 2040 (1990) και χρηματιστηριακή έκρηξη, αλλά πουλήστε έγκαιρα)! - Υπήρχε έντονο ρεύμα από την επαρχία προς την Αθήνα.Το ρεύμα αυτό ποτέ στην ουσία δεν σταμάτησε. Σκεφτείτε πως η εσωτερική μετανάστευση από την ορεινή Ναυπακτία, τους κάμπους της Θεσσαλίας, τα χωριά της Ηπείρου αντικαταστάθηκαν από το προάστια της Λαχώρης στο ορεινό Πακιστάν, τις πεδιάδες των Τιράνων και τους ορυζώνες των Φιλιππίνων.ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: Επενδύστε σε ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ακίνητα προκειμένου να εξυπηρετήσετε ΑΥΤΟΥΣ τους “επαρχιώτες”. Έχετε σκεφθεί το χρήμα που διακινούν και πως θα ήθελαν ένα φθηνό αλλά και καλύτερο τόπο να στεγασθούν;
- Αναπτυσσόταν ο θεσμός της αντιπαροχής.H αντιπαροχή ΔΕΝ πέθανε!ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: Κατεδαφίστε τα «ερείπια» του 60 και χτίστε κτίρια του 70! Ένα μυστικό: Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ δεν μετακινείται (τουλάχιστον ΑΥΤΟ ακόμα δεν το καταφέραμε). Τα οικόπεδα στο κέντρο ΔΕΝ μετακινούνται επίσης. Ο νοών νοείτο!
- Μπορούσες εύκολα να κατεδαφίσεις παλαιά κτίρια και να χρησιμοποιήσεις τα οικόπεδα τους.(Μην το κατηγορούμε τελικά τόσο, δηλ. η Αθήνα του 2010 θα έπρεπε να είχε τα σπίτια του… Χρυσού Αιώνα;).
Βλέπετε παραπάνω.ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: Κινηθείτε μόνο λίγο γρήγορα διότι σε λίγα χρόνια όλα τα κτίρια του 70 θα κηρυχτούν …διατηρητέα. - Το Κολωνάκι αναπτυσσόταν (γιατί προφανώς ήταν στο ΚΕΝΤΡΟ και ΟΧΙ μόνον αυτό)……και πολλοί από όσους διαβάζουν τώρα αυτές τις γραμμές άρχιζαν τα πρώτα τους ΛΑΜΠΡΑ βήματα προς την επαγγελματική, κοινωνική και οικονομική επιτυχία.
Το Κολωνάκι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ. Είναι η ώρα του για την δεύτερη νεότητα της ωριμότητάς του. Ειδικά το Κολωνάκι κατά την άποψή μου αντιπροσωπεύει την καλύτερη στιγμή της …επιστροφής στον χρόνο.ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: Επενδύστε και ανακαινίστε τα κτίρια στο Κολωνάκι. Μην πουλάτε ούτε τμ. - Σκεφθείτε παρεμπιπτόντως πως ΔΕΝ υπήρχαν στο προσκήνιο συγκεκριμένα άτομα ή επιχειρήσεις και δεν είχαν αρχίσει να δημιουργήσουν την Ελλάδα του 2010.Το ότι γίναμε 40 χρόνια νεώτεροι οφείλεται σε έναν βαθμό στις δράσεις των δύο προαναφερομένων στοιχείων. Συνεπώς μόνο “ευγνωμοσύνη” πρέπει να τρέφουμε και ελπίδα πως θα συνεχιστεί η παράδοση επί τω βελτίω. Σκεφθείτε διατηρητέα, τα οποία τώρα όλοι επιθυμούμε ΠΩΣ αντιμετωπίζονταν το 1970. Υποψήφια προς κατεδάφιση. Κι όμως αυτά τα κτίρια με τον ιδιαίτερο και ΜΟΝΑΔΙΚΟ τους χαρακτήρα (γι αυτό κηρύχτηκαν διατηρητέα), αποτελούν σταθερή αξία στον χώρο των ακινήτων.ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: Αυτό που σήμερα αγνοείτε ίσως να είναι το διατηρητέο του αύριο ίσως η Δραπετσώνα και το Κερατσίνι να είναι το αύριο στα ακίνητα. Ωστόσο πάντα προσέχουμε να σχεδιάζουμε με υψηλή αρχιτεκτονική.
- Θυμάστε την Esso Pappas με τον τίγρη στην μηχανή σας και τις πετρελαϊκές επενδύσεις;Λίγα μπορώ να γράψω εδώ. Πολλά μπορώ να σκεφθώ όμως, αλλά θα προτιμούσα να αφήσω λίγο ασαφές το τοπίο. Προσέξτε το 1970 έγιναν τεράστιες επενδύσεις στην πετρελαϊκή βιομηχανία, αλλά το 1973 ήταν το σημείο καμπής της βιομηχανικής επανάστασης, (λόγω της πετρελαϊκής κρίσης).ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ…
- Την Ολυμπιακή του Ωνάση μήπως;Ερωτείστε παρακαλώ τον Κύριο XXXXXX, ο οποίος σήμερα (το 1970) είναι 17 χρονών. Σκεφτείτε πως αυτός ο 17χρονος σήμερα σε 4 δεκαετίες θα είναι ιδιοκτήτης της μυθικής Ολυμπιακής. Κοιτάξτε κι άλλους 17χρονους γύρω σας…ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: Τι μπορεί να προτείνει ένας …7χρονος σε έναν …17χρονο;
- Τέλος το 1970 είχαμε και ΕΛΛΗΝΑ αντιπρόεδρο στις Η.Π.Α.Τον Σπύρο Άγκνιου. Πείτε πότε άλλοτε είχαμε αντιπρόεδρο Ελληνικής καταγωγής; (και τολμάτε να διαμαρτύρεστε ότι επιστρέψαμε στην δεκαετία του 70, αχχ…).
“Επιτεθείτε” επιχειρηματικά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο «Ολυμπιακός Πύργος», ο οποίος κατασκευάστηκε το 1975 από τον Αριστοτέλη Ωνάση, δηλαδή σε 5 μόλις χρόνια από σήμερα είναι ένα διαμάντι στην Πέμπτη Λεωφόρο. Δείτε τον με την Ελληνική Σημαία και νοιώστε αισιοδοξία και υπερηφάνεια.ΠΡΟΤΑΣΗ για ΔΡΑΣΗ από έναν 7χρονο: Να παίρνετε στα σοβαρά τα …7χρονα όταν σας μιλάνε για επενδύσεις στο Τέξας και την Νέα Υόρκη!
Όλα αυτά το 1970!
Όσοι νοσταλγείτε ΑΛΛΕΣ εποχές με προκλήσεις και ευκαιρίες και είστε απογοητευμένοι με την υπάρχουσα κατάσταση που μας έφερε “πίσω” (;;;) στην δεκαετία του 1970 ΧΑΡΕΙΤΕ!
Έχουμε την ΜΟΝΑΔΙΚΗ τύχη και ευκαιρία, που μία στα εκατό χρόνια έρχεται να ΔΡΑΣΟΥΜΕ στην πιο ελπιδοφόρα και συναρπαστική εποχή του 1970 που από κάποια απίστευτη εύνοια της τύχης ή παραξενιά επανήλθε μετά από 40 χρόνια.
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙΤΕ την στο ΕΠΑΚΡΟ.
Είμαι στη διάθεσή σας για να συζητήσω μαζί σας οποιοδήποτε θέμα είτε αφορά τα ακίνητα είτε πιο ευρείς επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Seventies RELOADED.
Και μια ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ σημείωση.
Πολλές φορές με ερωτούν και ίσως το σκέφτεστε και εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Μα καλά γιατί δεν τις κρατάς για τον εαυτό σου όλες αυτές τις σκέψεις ή δεν τις εκμεταλλεύεσαι με κάποιον τρόπο;
Εντάξει ΑΝ υποθέσουμε ότι έχουν κάποια αξία (γιατί μπορούν να μην έχουν) θα σας απαντήσω ευθαρσώς και με ΑΠΟΛΥΤΗ ειλικρίνεια.
ΠΟΤΕ μου δεν είχα πολλά χρήματα και ΠΟΤΕ μου δεν αγχώθηκα γι’ αυτό. ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ απ’ ότι έλεγα και γινόταν κι ας μην είχα ΚΑΜΙΑ συμμετοχή με κάποιον τρόπο μου επιστρεφόταν στο ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ με κάποιον τρόπο. Όσο δίνεις και επιθυμείς την συνολική βελτίωση ΟΛΩΝ τελικά τόσο σου επιστρέφονται.
Είναι μεταφυσικό; Μην τρελαθούμε. Απλά:
ΔΙΝΕΙΣ – ΠΑΙΡΝΕΙΣ.
ΔΕΝ ΔΙΝΕΙΣ – ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ.
