Πολύ ωραίος ο Χρυσός Φοίνικας της Βενετίας στον Γιώργο Λάνθιμο και σίγουρα οι κριτές “κάτι” θα είδαν και θα ενθουσιάστηκαν. Προτρέχοντας -εν γνώσει μου- ωστόσο δεν το θεωρώ καθόλου ως εξέλιξη του Ελληνικού Κινηματογράφου με έργα σκηνοθετών όπως του Μιχάλη Κακογιάννη και τα βαθιά αριστουργήματα του, όπως η “Ηλέκτρα”, η “Ιφιγένεια”, η “Στέλλα” για να αναφέρω μόνο τρεις από τις 14 συνολικά ταινίες του. Και τον Κακογιάννη τον ανέφερα διότι πρώτον αυτόν σκέφτηκα από τους πάρα πολλούς σπουδαίους Έλληνες.
Ο Χρυσός Φοίνικας ανήκει στον Γιώργο Λάνθιμο, αλλά όχι στον Ελληνικό Κινηματογράφο.
Προσωπικά θα προσπαθήσω να την δω αλλά δεν έχω καθόλου προσδοκίες (όπως δεν άντεξα σε καμία από τις προηγούμενές του, κυριολεκτικά αηδίασα και αρρώστησα) και αναμένω ένα “νόμιμο” πορνό, διανθισμένο με δήθεν υψηλή διανόηση.
Poor Things “φτωχά πράγματα”, το λέει και ο τίτλος της ταινίας του. Poor Things my dear!
Σημ. 1: Εννοείται πως είναι καθαρά υποκειμενική η άποψή μου και δεν σκοπεύω να πείσω κανέναν. Κάθε ένας έχει το κοινό του κι εγώ δεν ανήκω σε αυτό του Λάνθιμου.
Σημ. 2: Δεν θα έγραφα το προηγούμενο χωρίς να παρακολουθήσω την ταινία (δεν την έχω). Αυτό, το οποίο όμως με εξέπληξε είναι πως αρκετοί γράφουν διθυραμβικά σχόλια χωρίς να την έχουν παρακολουθήσει παρά μόνον από ένα trailer. Ήσαν μήπως όλοι αυτοί στη Βενετία ή πού την εντόπισαν να μου υποδείξουν και εμένα την πηγή;
