Ποια μαθήματα μπορεί να αποκομίσει κανείς από αυτήν την τόσο προκλητική χρονιά, η οποία έφυγε πριν από 20 ημέρες; Ο καθ΄ ένας φυσικά έχει τη δική του άποψη. Σας κοινοποιώ τα δικά μου συμπεράσματα (τα οποία για να είμαι ειλικρινής είνα προ του 2020), αλλά ισχύουν πλήρως και πολύ περισσότερο σήμερα:
- Ανέπτυξε περισσότερες δραστηριότητες. Κανένας δεν γεννήθηκε με μία συγκεκριμένη επαγγελματική ετικέτα.
- Ανέπτυξε τες όμως το ίδιο καλά, έστω και εάν αυτό κοστίζει αναπόφευκτα σε χρόνο (και χρήμα).
- Εστίαζε ωστόσο κάθε φορά σε μία.
- Μην κρίνεις από το παρελθόν.
- Μην ακούς τους… επενδυτές. Οι επενδυτές συνήθως πανικοβάλλονται, διότι επικρατεί ο φόβος της απώλειας κεφαλαίων και λειτουργούν άτσαλα.
- Όχι βιαστικές αποφάσεις και κινήσεις. Ο χρόνος είναι σύμμαχος τώρα.
Προφανώς πολύ γενικές προτάσεις, αλλά αισθάνθηκα την ανάγκη να τις γράψω, διότι διαβάζω την έκφραση “δε γνωρίζω να κάνω κάτι άλλο”. Αυτό έχει τη λογική του, όταν έχεις αφιερώσει ολόκληρη σου τη ζωή σε ένα αντικείμενο, το οποίο βλέπεις να καταρρέει. Και ειδικά όταν είσαι και σε μία ηλικία τότε όλα δυσκολεύουν στο πολλαπλάσιο.
Αλλά όμως αυτή είναι η πραγματικότητα και ο μόνος τρόπος αντίδρασης είναι η αντιμετώπιση… ΕΙΔΙΚΑ όμως στους άνω των –ήντα και ίσως και των σαράντα μην το βλέπετε τόσο αρνητικό αυτό. Είναι μία σπουδαία μορφή ανανέωσης και θα ανακαλύψετε τρελά ποσά ενέργειας κρυμμένα μέσα σας επιχειρώντας κάτι διαφορετικό… Είναι μία τακτική… νεότητας!
Με ολίγη δόση χιούμορ θα το ονόμαζα το ελιξίριο του (τρελο)-πενηντάρη/ εξηντάρη/ εβδομηντάρη/ ογδοντάρη/ ενενηντάρη, άντε και στα…100! Σκεφτείτε το!
