Μπορεί λιγάκι αν κρατήσουμε μπορεί… Εάν ήμουν τη δεκαετία του 70 “λιγάκι” μεγαλύτερος νομίζω πως θα περνούσα όλα τα βράδια μου ακούγοντας τη Τζένη Βάνου, εκεί όπου τραγουδούσε. Αυτό το τραγούδι είναι τόσο όμορφο… Η ψυχή μου, ασχέτως των επίκτητων χαρακτηριστικών, θεωρώ πως είναι γνήσια λαϊκή. Και σίγουρα θα ήθελα πολύ ακόμα και τώρα να περπατώ στις φτωχογειτονιές της Κοκκινιάς, της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου και να σκέφτομαι πως μπορεί λιγάκι αν κρατήσουμε να ανατρέψουμε τον κόσμο όλο.
Ακόμα κι όταν όλα γύρω σου όλα κρέμονται από μια κλωστή να μπορείς να ονειρεύεσαι. Και μακριά από πλούτη και σαλόνια, αλλά εκεί, όπου υπάρχει η αλήθεια. Σκληρή, γυμνή, αμείλικτη, αλλά να είναι αλήθεια. Και δε γουστάρω καθόλου αυτό το γελοίο και εντελώς ξένο, το οποίο μας περιβάλει και σχεδόν κυριαρχεί.
Κι ίσως ακόμα έχουν μείνει λίγες ελπίδες. Και μπορεί… Μπορεί ακόμα, αλλά αν κρατήσουμε λιγάκι.
Καλό σας βράδυ με την υπέροχη φωνή της Τζένης, προσέχοντας και τους θαυμάσιους στίχους. Στο αδιέξοδο να βρούμε μια διέξοδο…
