Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Δύο Σημεία Αποτυχίας των Επενδυτικών Σχεδίων

Από την εμπειρία μου (προσωπική αλλά και πελατών μου) διαπίστωσα τα τελευταία …30 έτη (!) –δείτε αναλυτική σημείωση-, πως δύο είναι τα κυριότερα σημεία “αστοχίας” των Επενδυτικών Σχεδίων:

  1. Αυτός, ο οποίος συλλαμβάνει το επενδυτικό σχέδιο είναι και ο μοναδικός, ο οποίος μπορεί και να το υλοποιήσει μέχρι τέλους, διότι μόνο αυτός γνωρίζει και (κυρίως) διαισθάνεται το πώς… και
  2. Σε όλα τα επενδυτικά σχέδια, λίγο πριν την ώρα υλοποίησής τους, εμφανίζεται μία κατάσταση, η οποία δείχνει πως το σχέδιο είτε αποτυγχάνει είτε ευρίσκεται σε μία χαώδη κατάσταση.

Η “θεραπεία” των ανωτέρω:

  1. Κανείς άλλος εκτός του εμπνευστή – δημιουργού δεν πρέπει να εμπλέκεται στο σκεπτικό και τον τρόπο εφαρμογής, ακόμα και εάν φαίνεται πως υπάρχει παραλογισμός ή οτιδήποτε άλλο φαινομενικά ανεξήγητο και
  2. Ακριβώς τη στιγμή της φαινομενικής “αποτυχίας” και των μεγάλων δισταγμών είσαι πιο κοντά στην επιτυχία παρά ποτέ… Τότε …συνεχίζεις με περισσότερη ορμή και δεν το ακυρώνεις!

Τίποτα άλλο…

Σημείωση: Δεν το γνωρίζετε, αλλά ήδη από την εποχή μετά το πτυχίο μου από το Πολυτεχνείο Πατρών, στην Αμερική και στην Γερμανία έψαχνα …επενδυτές για την Ελλάδα και έχω πάρα πολλά ωραία να σας διηγηθώ επ΄ αυτού. Τότε είχα την ευκαιρία να διαπραγματευθώ με αλλοδαπούς και να διαπιστώσω σε βάθος το σκεπτικό και την νοοτροπία τους.

Θα σας αναφέρω δύο πράγματα σχετικά:

Οι Αμερικάνοι εστίαζαν κυρίως στην επενδυτική πρόταση και όχι στο ποιος ήμουν εγώ, (μην ξεχνάτε δεν ήμουν παρά ένας μεταπτυχιακός φοιτητής με μηδενικά μέσα και δυνατότητες).

Οι Γερμανοί αντιθέτως εστίαζαν στο ποιος ήμουν εγώ και όχι στην επενδυτική πρόταση…

Θυμάμαι μία φορά στον κεντρικό και λαμπερό τότε νεόκτιστο ουρανοξύστη Messeturm της Φρανκφούρτης δεν με άφησαν να περάσω ούτε την …reception, ενώ είχα ραντεβού, το οποίο αυτοί οι οποίοι με …περίμεναν δεν επιβεβαίωσαν –προφανώς όταν τους είπαν πως ένας “ταλαίπωρος” 30χρονος ήλθε με τα πόδια και με απλό ντύσιμο-! Επειδή αυτό συνέβη κάπως ανάλογα και άλλες φορές κατάλαβα την αξία των Rolls Royce και των πανάκριβων κοστουμιών για τους διεθνείς …απατεώνες!

Στην Αμερική δεν θα σχολιάσω…

Το αποτέλεσμα ήταν στην Αμερική να μπορώ να κινηθώ πολύ εύκολα οσοδήποτε υψηλά επιθυμούσα (ισχύει και τώρα), ενώ στην Γερμανία η αποτυχία μου ήταν ολική και πλήρης, (και αυτό ισχύει και τώρα)!

Μπορείτε να αντιληφθείτε κάπως γιατί η Αμερική είναι αυτή, η οποία είναι (αρέσει δεν αρέσει) και το ίδιο και η Γερμανία…

2η Σημείωση (εκ των υστέρων): Για όσους ενδεχομένως αμφιβάλλουν για την αξία μίας επενδυτικής πρότασης και ταυτοχρόνως τους αρέσει και ο κινηματογράφος, τους παραπέμπω σε μία από τις πλέον διάσημες “ατάκες”, η οποία κρύβει όλο το νόημα της ποιότητας της πρότασης την οποία υποβάλλουμε:

I’m gonna make him an offer he can’t refuse

Κάθε επενδυτική πρόταση οφείλει να υπακούει στον προηγούμενο κανόνα (όχι όμως κατ΄ανάγκην με τον ίδιο τρόπο, τον οποίο εννοούσε ο …Νονός)! 

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)