Λαμβάνοντας αφορμή από την πορεία του κυκλώνα Ιανού (αφού τον προσωποποιήσαμε, χωρίς την άδεια του βεβαίως), η οποία ήταν τελείως διαφορετική από την αρχικά εκτιμωμένη θα ήθελα να παρατηρήσω το εξής:
Στη ζωή μου έως τώρα και έχοντας μία μεγάλη εμπειρία πραγματικών καταστάσεων, το πιθανότερο να συμβεί ήταν πάντοτε αυτό, το οποίο εκ των υστέρων χαρακτηριζόταν ως “το μόνο που δεν υπολόγισα”! Είναι εντυπωσιακό πως και τα καλύτερα πλάνα και οι λεπτομερέστερες προβλέψεις και σχέδια καταλήγουν να συνθλίβονται από “το μόνο που δεν υπολόγισα”!
Αλλά αυτό είναι λάθος! Δηλαδή η έκφραση είναι λάθος. Δεν είναι το… μόνο, αλλά ένα από τα άπειρα, τα οποία θα μπορούσαν να συμβούν και, τα οποία φυσικά ήταν αδύνατον να υπολογίσεις. Η έκφραση θα πρέπει να διορθωθεί και να λέγεται ως “το μόνο που υπολόγισα” ΔΕΝ συνέβη.
Οι Βουδιστές έχουν ένα ρητό: Στο άγνωστο υπάρχουν άπειρες δυνατότητες, στο γνωστό υπάρχει μόνο μία. Προφανώς ισχύει, αλλά η ανθρώπινη ψευδαίσθηση ισχύος δεν εννοεί να το αντιληφθεί. Μάλιστα, το ρητό αυτό δουλεύει υπέρ μας. Διότι γιατί να περιορίζουμε τις επιλογές του αγνώστου με την δική μας ατελέστατη μία και μοναδική επιλογή;
Ο Ιανός με τον τρόπο του άλλαξε πορεία για να μας το υπενθυμίσει. Και… “Ιανοί” στη ζωή μας υπάρχουν άπειροι.
