Σήμερα το απόγευμα μου ζητήθηκε από μία γνωστή μου μητέρα να της προτείνω μία ταινία τρόμου για ένα… παιδικό πάρτι (!) και εννοώ για παιδιά ηλικίας 13-16 ετών. Χωρίς κανέναν ενδοιασμό της συνέστησα το “Μωρό της Ρόζμαρι” ή τον “Ένοικο” (προσωπικά προτιμώ το δεύτερο). Μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό της (εννοώ το παρ’ ολίγον εγκεφαλικό), της εξήγησα πως αφού επέλεξε σε παιδικό πάρτι μία ταινία τρόμου (ή μάλλον της το ζήτησαν τα παιδιά), οφείλει να παρουσιάσει την καλύτερη. Από του να τους δείξει μία άθλια κακογουστιά με αίματα, πριόνια και ζόμπι ή τις γελοιότητες του ατάλαντου Stephen King (“Δωμάτιο 1408”) ας τολμήσει την κορυφαία και μάλιστα του πλέον αγαπημένου μου σκηνοθέτη και σεναριογράφου Roman Polanski. Άλλωστε ας τους προβάλει επεισόδια του Ροζ Πάνθηρα, ο οποίος είναι επίσης η κορυφαία σειρά κινουμένων σχεδίων…
Λοιπόν αυτό είναι ένα τραγικό λάθος, το οποίο παρατηρώ να συμβαίνει και το αναφέρω με την γενικότερη έννοια. Οτιδήποτε και εάν θέλεις να κάνεις οφείλεις να το κάνεις με στυλ και να μην υποβαθμίζεις ούτε στο ελάχιστο (μα ούτε στο ελάχιστο) την αισθητική και την ποιότητα.
Η αισθητική και η ποιότητα ακόμα και όταν αφορούν ένα γεγονός (οτιδήποτε και εάν είναι αυτό, από πολιτικές συμπεριφορές, απάτες, τέχνη ακόμα και εγκλήματα) τροποποιεί σε πολύ μεγάλο βαθμό το περίβλημα της πράξης, ασχέτως εάν το αποτέλεσμα (αυτής καθ’ εαυτής της πράξης) είναι το ίδιο.
Δεν είναι όμως καθόλου ίδια η επιρροή στους υπόλοιπους. Εν προκειμένω μία τρομακτική και ψυχολογικά δύσκολη κινηματογραφική ταινία με την εξαιρετική όμως αισθητική και ποιότητα του Roman Polanski είναι σαφώς προτιμητέα από οποιοδήποτε άλλο “σκουπίδι”…
Επανερχόμενος στο ερώτημα απλώς θα συνιστούσα η παρακολούθηση να γίνει με ανθρώπους με ανοιχτό πνεύμα, οι οποίοι μπορούν να καθοδηγήσουν χωρίς να καταστρέψουν την μαγεία της ταινίας, να την προσαρμόσουν και να “διασκεδάσουν” τους αναμενόμενους φόβους και προβληματισμούς…
Θωρακίζεις τους ανθρώπους όχι με απαγορεύσεις, αλλά με το να αντλείς το καλύτερο ακόμα και εάν αυτό προέρχεται από το χειρότερο.
Σημ. Σας παρακαλώ πολύ επισημαίνω πως οι προηγούμενες ταινίες είναι χαρακτηρισμένες για προβολή μόνο σε ενήλικο κοινό και ως εκ τούτου μη νόμιμη η προβολή τους• συνεπώς το προηγούμενο άρθρο να θεωρηθεί μόνο ως σκεπτικό γόνιμης σκέψης και προβληματισμού και καθόλου ως… προτροπή.
Στο video η πολύ όμορφη έναρξη της ταινίας…
