Τι με “συμβουλεύετε” να κάνω ΤΩΡΑ από επενδυτικής απόψεως (και όχι μόνον);
Κατ’ αρχήν ελπίζω να μην με “παρεξηγήσετε” (όχι δεν το πιστεύω ότι θα γίνει, απλώς το γράφω) διότι πάρα πολλοί από εσάς είστε πολύ περισσότερο προχωρημένοι και επιτυχημένοι σε επιχειρηματικές δραστηριότητες και όχι μόνον. Συνεπώς η έννοια της “συμβουλής” μου δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από καταγραφή των προσωπικών μου απόψεων και πως κινούμαι.
Απευθύνομαι κυρίως σε όσες/ους δραστηριοποιούνται στην ελεύθερη οικονομία αλλά συμπεριλαμβάνω και τους ανθρώπους με λιγότερη επιρροή στο οικονομικό γίγνεσθαι, διότι αυτό αφορά την συνολική νοοτροπία και αποτελεί όφελος όλων μας.
Η προχθεσινή όπως ονομάστηκε “συμφωνία” ενώ μεν αποτελεί μία πολύ κακή “συμφωνία”, από την άλλη είναι μία ξεκάθαρη ήττα των σχεδίων της κυβέρνησης. Τούτο, διότι όπως έγραψα στην ανάλυση αφ’ ενός (δυστυχώς γι’ αυτήν) κατέληξε μετά από δυόμιση χρόνια κάπου και αφετέρου διότι δεν είναι τόσο κακή όσο διακαώς επιθυμούσε.
Επειδή πρόκειται να την υπονομεύσει και να προσπαθήσει να την τινάξει στον αέρα (πράγμα το οποίο αρχίζει να μην είναι τόσο εύκολο πλέον ή όπως νόμιζε) εισερχόμαστε σε μία περίοδο αγώνα δρόμου. Ποιος από τους δύο θα προλάβει;
Η κυβέρνηση να μας εξοντώσει πλήρως οικονομικά ή εμείς να δημιουργήσουμε τις συνθήκες πλούτου ώστε να υψωθεί μεγάλο εμπόδιο στα σχέδια φτωχοποίησης;
Κοινώς: φτωχός ή πλούσιος; Επιλέξτε!
Όπως είδατε κανείς δεν είναι τόσο δυνατός όσο νομίζει (ούτε και εμείς)! Και υπάρχουν πολύ περισσότερα όπλα απ’ όσα επίσης νομίζει κάποιος ότι διαθέτει.
Όσες/οι λοιπόν άντεξαν τα 39,500 μέτρα του οικονομικού μαραθωνίου (να μην ξεχνιόμαστε και να μην είμαστε αχάριστοι προς τη ζωή, διότι υπάρχουν και μαραθώνιοι αίματος), οφείλουν στα τελευταία 500 μέτρα, τα οποία θα είναι μετ’ εμποδίων να κάνουν σπριντ.
Όσο είναι μουδιασμένοι από το σοκ της τελικά ύπαρξης μίας συμφωνίας και μέχρι να σκεφτούν τι να κάνουν εναντίον της έχουμε άπλετο χρόνο να ανακτήσουμε απίστευτα μεγάλο έδαφος. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία εδώ.
Μυρμιρίσματα, απαισιοδοξίες, δισταγμοί και όλα τα σχετικά ΤΩΡΑ θα επισφραγίσουν τον βέβαιο οικονομικό θάνατο ασχέτως εάν κάποιος έχει αντέξει τα 39,500 μέτρα. Τα 500 τελευταία μέτρα είναι και τα σπουδαιότερα (μάλλον τα 490 και στα 10 τελευταία τα δίνεις όλα)!
Όπως έλεγε ένας αξιωματικός των συμμάχων μετά την κατάληψη των στρατοπέδων συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας αυτό, το οποίο του έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση (πέραν των προφανών) ήταν η ταχύτατη ανάκαμψη και μετατροπή των κρατουμένων από “αριθμούς” σε ανθρώπους. Και όλοι τους είχαν χάσει τα πάντα σε αυτήν την ντροπή της ανθρωπότητας του ναζισμού. Και όμως σε ελάχιστο χρόνο επανέκαμπταν με το ελάχιστο.
Το μήνυμα μου σας το μετέφερα, το πιστεύω απόλυτα, το εφαρμόζω προσωπικά και δεν έχω ούτε την ελάχιστη αμφιβολία περί της νίκης. Καμία αμφιβολία!
Καμία δικαιολογία συνεπώς. Τα έχουμε όλα και Τ Ρ Ε Χ Ο Υ Μ Ε !!!