Αυτό είναι ένα “Διατηρητέο” σε κεντρικότατο δρόμο της Πάτρας, σε μάλλον (;) πολύ κακή κατάσταση… Το φωτογράφισα σήμερα το πρωί (γι΄αυτό είναι και ελαφρώς σκοτεινή η φωτογραφία) και ήθελα πραγματικά να δείξω αυτό, το οποίο είναι… χωρίς κάποια εξωραϊστική καλλιτεχνική πινελιά… Σκεφτόμουν λοιπόν τι συνθήκες κοινωνικής επιβολής και διαστρωμάτωσης επικρατούσαν πριν από 100-150 χρόνια… Αναλογιστείτε πως θα ήταν να κατασκευάζατε την κατοικία σας σήμερα στο κέντρο της πόλης και με ασύγκριτη πολυτέλεια. Θα εθεωρείτο υπέρ-πρόκληση… Θα ήταν μολοτωφ-μαγνήτης! Όταν οι συνθήκες ήταν άθλιες οι σκέψεις θα ήταν ακόμα χειρότερες… Όμως δεν τολμούσες να σηκώσεις κεφάλι, διότι ο πέλεκυς θα “έπιπτε” αμείλικτος. Τον τελευταίο αιώνα (εννοώ τον 20ο) τα βήματα προόδου της Ανθρωπότητας ήταν τεράστια, συγκριτικά τουλάχιστον με το παρελθόν… ακόμα και εάν ο 20ος αιώνας είναι σημαδεμένος με δύο παγκοσμίους πολέμους και ένα Ολοκαύτωμα… (Βέβαια θυμηθείτε και τον …Αττίλα ή τον Ταμερλάνο με τις πυραμίδες …ανθρώπινων κεφαλών)… Μην ακούω λοιπόν νοσταλγικές νότες ή ενοχοποίηση της καλύτερης ζωής… Η Ζωή είναι τώρα και εμπρός και η Πενία (-1Π) δεν είναι αρετή, αλλά κατάρα… Περισσότερος Πλούτος (1Π) λοιπόν μαζί με περισσότερο Πνεύμα (2Π) και Παιδεία (3Π)…