Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Τα Καθημερινά Πλάνα

Μου αρέσει να κρατώ λεπτομερείς σημειώσεις. Μου αρέσει να οργανώνω και να σχεδιάζω διάφορα πλάνα. Κοινώς να προγραμματίζω τις σκέψεις μου και να θέτω στόχους ή μάλλον επιθυμητές κινήσεις· η λέξη “στόχοι” στον πληθυντικό παραπέμπει σε εταιρείες… πωλήσεων παρά σε φυσιολογικές ανθρώπινες δραστηριότητες.

Λοιπόν, τι έχω παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια. Εκεί όπου νομίζω πως κατέληξα σε κάποιο οργανωμένο πλάνο για το επόμενο σημαντικό χρονικό διάστημα συμβαίνει κάτι και τροποποιεί τα αρχικά δεδομένα. Αυτό στο παρελθόν γινόταν σχετικά σπάνια. Έθετες το πλάνο σου και το ακολουθούσες με αρκετή συνέπεια. Στην πορεία και όσο πλησιάζουμε στο παρόν αυτό έχει τρομακτικά αλλάξει.

Κάθε μία ή δύο εβδομάδες (το πολύ) χρειάζεται να κάνω έναν νέο προγραμματισμό, διότι δεν ισχύουν οι αρχικές παραδοχές ή τα δεδομένα έχουν τροποποιηθεί άρδην.

Υπάρχουν φορές, όπου το πλάνο διαρκεί μόλις… μία ημέρα!

Αυτό στην αρχή μου δημιουργούσε μία σύγχυση. Οτιδήποτε προγραμμάτιζα χθες, σήμερα δεν ίσχυε. Πού είναι το πρόβλημα θα μου πείτε;

Στη συγκέντρωση. Οι καθημερινές εναλλαγές ή έστω οι τροποποιήσεις σε τόσο σύντομα χρονικά διαστήματα καταστρέφουν την ικανότητα στο να επικεντρωθείς σε αυτό, το οποίο οργάνωσες, αφού την άλλη ημέρα θα έχει αλλάξει. Όλα αυτά μπορώ να τα παρακολουθώ, διότι αδιάψευστοι μάρτυρες είναι οι γραπτές μου σημειώσεις.

Τότε, τι κάνεις;

Αφού η ευ μεταβλητότητα είναι ο κανόνας τότε κάτι πρέπει να γίνει με τη δομή των πλάνων. Αυτά πρέπει να σχεδιάζονται εξ΄ αρχής με αυτή την ιδιότητα: να μεταμορφώνονται συνεχώς, ώστε να συμβαδίζουν με τα νέα δεδομένα. Και η ικανότητα συγκέντρωσης πρέπει και αυτή να τροποποιηθεί. Αντί για ένα πλάνο στο οποίο θα επικεντρώνεσαι, σχεδιάζεις ένα πλάνο με διακριτά στοιχεία στα οποία θα πρέπει να εστιάζεις με πολύ μεγαλύτερη ένταση. Ένας κατά κάποιον τρόπο κβαντικός μετασχηματισμός.

Ποιο το όφελος;

Είναι σχεδόν αδύνατον να εγκλωβιστείς σε έναν ατέρμονα και αδιέξοδο κύκλο. Κάθε ημέρα ζεις μία νέα πραγματικότητα, η οποία όσο και να σε αγχώνει, αφού πρέπει να επαναπρογραμματίσεις τα… πάντα, σε εφοδιάζει με τόσους πολλούς βαθμούς ελευθερίας και επιλογών ώστε το μέλλον να φαίνεται σα μία ζελατινώδους υφής ουσία, την οποίαν όσο και να προσπαθείς να πιάσεις δεν μπορείς.

Γλιστράει στα χέρια σου! Άρα άπειρος αριθμός επιλογών!

Τι μένει;

Αυτό, το οποίο σε μία ταινία κάποτε είπε ο James Bond στον προϊστάμενο του, ο οποίος έκανε τραγικά λάθος εκτιμήσεις:

Choose wisely (επίλεξε με σύνεση).

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)