Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Τα Άχρηστα “Γιλέκα”

Το τι ακριβώς συμβαίνει στην Γαλλία δεν μου είναι γνωστό. Δεν γνωρίζω τόσο καλά τα Ευρωπαϊκά θέματα, όσο άλλων περιοχών. Ούτε και η Ευρώπη είναι τόσο του γούστου μου. Αλλά…

… Αλλά αυτή η εξέγερση ( –πως μπορώ να την χαρακτηρίσω- δεν μου γεμίζει το μάτι.

Κατ΄ αρχήν έχω βαρεθεί να ακούω για αυτήν την περιβόητη πτώση της δημοτικότητας. Δεν περνά λίγος χρόνος από τις εκλογές και τους πανηγυρισμούς και οι ψηφοφόροι διαπιστώνουν πως άλλο ψήφισαν και άλλο τους βγήκε. Ε, ας πρόσεχαν! Μα επιτέλους δεν μπορούν να αξιολογήσουν έναν υποψήφιο; Και αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα και σχεδόν παντού. Αφού δεν μπορείς να καταλάβεις έναν άνθρωπο μην περιμένεις να βελτιώσεις τη ζωή σου. Το πρόβλημα είναι καθαρά δικό σου και όχι εκείνου, ο οποίος σε κορόιδεψε.

Αλλά τέλος πάντων προχωρώ, χωρίς να το αντιπαρέρχομαι.

Οι “εξεγέρσεις” αυτού του τύπου, όπως και τα Ελληνικά κινήματα “Δεν Πληρώνω” και άλλες σαχλαμάρες –ναι το γράφω ωμά- καταδεικνύουν την πνευματική ένδεια των σύγχρονων κοινωνιών. Διάβασα τα 48 ή 47 αιτήματα των γιλέκων και όλα εστιάζουν στα οικονομικά ζητήματα. Και τα κινήματα και σε άλλες χώρες το ίδιο. Στην Ελλάδα αναμένω το κίνημα των… επιδομάτων. Αλλά πουθενά δεν βλέπω το κίνημα των Νόμπελ ή ενός Φωτός για την ανθρώπινη βελτίωση.

Μην γελάτε! Αυτό είναι κατάντια. Και ξευτίλα ταυτόχρονα. Κανείς δεν είπε πως το ζήτημα επιβίωσης είναι δευτερεύον. Κάθε άλλο. Αλλά τελικά καταλήγει παντού να μετασχηματίζεται σε ένα “κόστος”. Εάν η κυβέρνηση με κάποιον τρόπο το καλύψει, όπως με τα κοινωνικά επιδόματα λόγου χάριν, το πρόβλημα… λύθηκε! Λύθηκε;

Αν είναι δυνατόν! Κι όμως είναι! Και ο λαϊκισμός βασίζεται ακριβώς εδώ. Στο ό,τι οι πολίτες μετατράπηκαν σε ζήτουλες της ελεημοσύνης και όχι σε ενεργές προσωπικότητες με όνειρα και επιδιώξεις. Και φυσικά ο λαϊκισμός και τα άκρα του κάθε τύπου εκμεταλλεύονται αυτήν την κατάντια προς όφελός τους. Διότι κανείς έντιμος άνθρωπος, ποτέ δεν θα δεχόταν ολοκληρωτικού τύπου συνταγές, εναντίον άλλων συνανθρώπων του. Κανείς!

Και όλα μετατρέπονται σε ένα λογιστικό νούμερο. Τα “γιλέκα” δηλαδή, εάν ο κατώτατος μισθός γίνει 1300 ευρώ θα είναι ευχαριστημένα; Στην Ελλάδα εάν το επίδομα γίνει 2000 ευρώ το άτομο θα είναι όλα υπέροχα;

Σοβαρευτείτε παιδιά!

Κατάντια είναι όλα αυτά. Κατάντια και δολοφονία των ονείρων και της πραγματικής πανανθρώπινης προόδου, αλλά και της ίδιας της ζωής. Οι τράπεζες νίκησαν. Αλλά κανείς δεν σκέφτεται πως οι τράπεζες είναι άχρηστες και αχρείαστες. Κανείς δεν επιτρέπεται να σου ορίζει το δικό σου επίπεδο. Αυτοί το ορίζουν και εσύ αντί να το ξετινάξεις σκοτώνεσαι για το ύψος των ψίχουλων και της ενδείας σου.

Τα πραγματικά “γιλέκα” άλλους στόχους έπρεπε να έχουν.

Αυτά έχω να σχολιάσω περί τούτου.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)